Ο πράσινος θεσσαλικός λίθος είναι ένα από τα πιο φημισμένα πετρώματα της ύστερης αρχαιότητας. Εξορυσσόταν 12 χλμ. νοτιοανατολικά της Λάρισας. Τα ρωμαϊκά και βυζαντινά λατομεία με τα ίχνη λάξευσης και λατόμησης που διατηρούνται μέχρι σήμερα, αποτελούν σημαντικούς μάρτυρες για την τεχνολογία της εξόρυξης κατά την αρχαιότητα.
Η ιδιαίτερα σκληρή υφή του πετρώματος και οι καλές φυσικομηχανικές ιδιότητές του, αλλά και η εντυπωσιακή μορφή του, το έκαναν κατάλληλο για την κατασκευή μονολιθικών κιόνων και εσωτερικών επενδύσεων σε ναούς, λουτρά, ανάκτορα κ.ά. Ήταν όμως τόσο ακριβός, ώστε να χρησιμοποιείται κυρίως για την οικοδόμηση πολυτελών κτηρίων αυτοκρατόρων, αρχόντων, ευγενών και γενικά εύπορων πολιτών.
Είναι εντυπωσιακό πόσο περιζήτητος ήταν ο σπάνιος πράσινος θεσσαλικός λίθος» στη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή αυτοκρατορία. Τον εντοπίζουμε σε μνημεία από τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία, αλλά και την Κωνσταντινούπολη, τη Ρώμη, τη Συρία, έως τη Σεβίλλη της Ισπανίας και μέχρι την Τυνησία. Η εξόρυξη του πετρώματος αυτού ήταν διαχρονική. Άρχισε τον 1ο αι. π.Χ. και συνεχίστηκε ως τις μέρες μας, τη δεκαετία του 1980, με μικρές μόνο διακοπές.
«Ο Πράσινος Θεσσαλικός Λίθος» είναι το θέμα διάλεξης που θα δώσει ο λέκτορας του Τμήματος Γεωλογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Βασίλης Μέλφος την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 19:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΙΓ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, στον 1ο όροφο της νέας πτέρυγας του Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου (Αθανασάκη 1).
Ο Βασίλης Μέλφος έχει ασχοληθεί μεταξύ άλλων με τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας, με έμφαση στα αρχαία λατομεία μαρμάρου και στον προσδιορισμό της πηγής προέλευσης των πρώτων υλών από μαρμάρινα αντικείμενα και αρχιτεκτονικά μέλη μνημείων της αρχαιότητας.
Τη διάλεξη διοργανώνουν το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βόλου σε συνεργασία με τη ΙΓ’ ΕΠΚΑ και η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
