Εδώ και 15 χρόνια ακούμε για μεταστέγαση των υπηρεσιών του υπουργείου Πολιτισμού. Πολλοί οι μνηστήρες, δύο τα βασικά φαβορί, το πολυσυζητημένο κτίριο στου Ρέντη και το εργοστάσιο Τσαούσογλου στην Πειραιώς παλιότερα, που τώρα επανήλθε ως ιδέα.
Ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού κ. Κώστας Τσαβάρας παραδέχτηκε και στην επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, ενημερώνοντας βουλευτές των άλλων κομμάτων, ότι διαπραγματεύεται με την Εθνική Τράπεζα το πρώην εργοστάσιο Τσαούσογλου.
Η μετακόμιση των υπηρεσιών του υπουργείου σε εγκαταστάσεις του πρώην εργοστασίου επίπλων θα ανακουφίσει το Δημόσιο από 17 μισθωμένα κτίρια για τα οποία δαπανώνται περίπου 3,5 εκατ. ευρώ για ενοίκια. Όσο για την αξία του ακινήτου που διαπραγματεύεται το υπουργείο, σύμφωνα με πληροφορίες ανέρχεται στα 20 εκατ. ευρώ, εννέα λιγότερα απ’ ό,τι είχε εκτιμηθεί το κτίριο, ισχυρίζονται στην Μπουμπουλίνας.
Ο αναπληρωτής υπουργός είχε αναφέρει τις προθέσεις του και κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων όταν ανέλαβε, τονίζοντας πως σκοπεύει να λύσει το στεγαστικό ζήτημα του υπουργείου και να πετύχει μια οικονομία με τη σπατάλη των ενοικίων. Στην πρώτη του μάλιστα συνέντευξη Τύπου είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως δρομολογεί τη μεταστέγαση σε κτίρια του υπουργείου, στο Ακροπόλ και σε ένα τρίτο χώρο. Σήμερα, τμήμα των εγκαταστάσεων του συγκροτήματος Τσαούσογλου στεγάζει το Ελληνικό Φεστιβάλ (κτίρια Δ’ και Η’, 650 και 550 θέσεων αντίστοιχα).
Η μετακόμιση του υπουργείου Πολιτισμού αν πράγματι επιτευχθεί σε ένα χρόνο όπως φιλοδοξεί η πολιτική ηγεσία, θα είναι μια ακόμη δραστηριότητα της οδού Πειραιώς η οποία μετασχηματίζεται σε ισχυρό κέντρο πολιτιστικών χρήσεων. Μουσείο Μπενάκη, ΑΣΚΤ, Ίδρυμα Μείζονος Πολιτισμού, ογκώδη κέντρα διασκέδασης, μικρότερες μουσικές σκηνές και άλλοι τόσοι θεατρικοί χώροι που ξεφυτρώνουν κάθε χρόνο, συνθέτουν τη νέα φυσιογνωμία της περιοχής στην οποία άλλοτε ανθούσαν οι βιομηχανικές δραστηριότητες. Δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του ’70 είναι και το ίδιο το συγκρότημα που περιλαμβάνει τέσσερα μεγάλα διατηρητέα κτίρια.
Σε καιρούς κρίσης κατανοεί κανείς την ανάγκη της μεταστέγασης ενός υπουργείου σκόρπιου σε όλη την Αθήνα και σπάταλου κάποιες φορές στις υπηρεσίες του, οι οποίες λόγω απόστασης δεν μπορούσαν να συντονιστούν. Από την άλλη όμως, αναρωτιέται κανείς ένα τόσο πλούσιο σε προίκα υπουργείο —όπως απέδειξε το σημαντικό έργο του Αρχαιολογικού Κτηματολογίου— δεν διαθέτει δικούς του κατάλληλους χώρους;
Τίθεται επίσης το ερώτημα πώς θα αξιοποιηθεί το «Ακροπόλ Παλλάς» του οποίου ξεκινά επιτέλους το έργο αποκατάστασης.