Η Αντίμπ, στη γαλλική Κυανή Ακτή, είναι σήμερα το πιο μεγάλο ευρωπαϊκό λιμάνι για σκάφη αναψυχής. Σε άλλες εποχές, όταν λεγόταν Αντίπολη, δεν ήταν γνωστή ως τόπος χαλάρωσης — το αντίθετο.
Είχε ιδρυθεί από τους Φωκαείς της Μασσαλίας και ήταν το γειτονικό λιμάνι που εξυπηρετούσε τις εμπορικές της συναλλαγές. Εκεί φορτώνονταν και ξεφορτώνονταν ασταμάτητα προϊόντα που έρχονταν από όλη τη Μεσόγειο. Tο 1947 θα μείνει μόνιμα εκεί και ο πιο γνωστός στο εξωτερικό Έλληνας πεζογράφος, ο Νίκος Καζαντζάκης, όπου και θα γράψει όλα σχεδόν τα μυθιστορήματα που τον έκαναν διάσημο.
Ελάχιστα πιο μέσα από την ακτογραμμή κατασκευάζεται ένα υπόγειο πάρκινγκ 600 θέσεων σε έκταση 5.000 τετραγωνικών μέτρων. Αλλά οι κατασκευαστές δεν είναι μόνοι. Από κοντά βρίσκονται και οι αρχαιολόγοι του Εθνικού Ινστιτούτου Προληπτικών Αρχαιολογικών Ερευνών, που εξετάζουν τα χώματα προτού οι μπουλντόζες σαρώσουν τα πάντα.
Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ήταν πολλά τα πλοία που άραζαν κοντά σε αυτή την ακτή. Αργότερα η ακτογραμμή ανέβηκε ψηλότερα και τα ρεύματα γέμισαν με άμμο το μέρος εκείνο. Οι αρχαιολόγοι έχουν βρει συνολικά εκεί, στα 4 μέτρα κάτω από τον βυθό, κάπου εκατό χιλιάδες αντικείμενα — έναν ολόκληρο θησαυρό θαμμένο στην άμμο: αμφορείς, πέτρινες άγκυρες από την πρώτη περίοδο της ναυσιπλοΐας, ένα κουτί από ελεφαντόδοντο, υφάσματα. Το σπουδαιότερο εύρημα ήρθε όμως στο φως τώρα. Έπειτα από τρεις μήνες δουλειάς, η ομάδα των αρχαιολόγων ξέθαψε ένα τεράστιο σύμπλεγμα από ξύλα που είχαν ποτιστεί στο νερό σαν να ήταν σφουγγάρια. Επρόκειτο για ένα ρωμαϊκό πλοίο του 2ου αι., ένα κόσμημα 1.900 ετών.
«Πρόκειται για σπάνιο εύρημα», λέει η υπεύθυνη των ερευνών Ιζαμπέλ Νταβό στο περιοδικό «L’Express». «Το ξύλο δεν αντέχει καθόλου στον χρόνο. Τα παράσιτα το αποσυνθέτουν γρήγορα». Στην περίπτωση αυτή, το πλοίο το προστάτεψε η άμμος. Πώς όμως θα έβγαινε έξω, χωρίς να προκληθεί η γρήγορη αποσύνθεση του ξύλου; Οι αρχαιολόγοι εγκατέστησαν μία μεγάλη τέντα ως φράγμα για τις ακτίνες του ήλιου, ενώ ταυτόχρονα ποτιστικά συστήματα κήπου τέθηκαν σε συνεχή λειτουργία ώστε το ξύλο να μη στεγνώσει.
Μία ειδικός στη ναυπηγική αρχιτεκτονική, η Τζούλια Μποέτο, ήρθε από το Πανεπιστήμιο της Προβηγκίας και η ανάλυση ξεκίνησε. Αυτό που έχει σωθεί είναι μία καρίνα και ένα κέλυφος μήκους πάνω από 14 μέτρα και πλάτους 7. Το ξύλο προέρχεται από κωνοφόρα δέντρα και βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Το πλοίο είχε τετράγωνο πανί και επίπεδο δάπεδο, όπως το είδος εκείνο του πλοίου που ήταν διαδεδομένο στη Μεσόγειο της εποχής.
Το πλοίο μετέφερε τέσσερα με πέντε άτομα και μέχρι εκατό τόνους εμπορευμάτων, εκτιμούν οι ειδικοί. Σε τρία χρόνια, όταν η συντήρηση ολοκληρωθεί, θα εκτεθεί σε ένα παλιό ραδιομέγαρο, πάνω από την Αντίμπ. Το κόστος του εγχειρήματος θα ανέλθει σε 1,2 εκατ. ευρώ.