Τρεις μήνες πριν, και αφού παρέμεινε κλειστός για επτά χρόνια, ο αρχαιολογικός χώρος του Ακρωτηρίου Θήρας άνοιξε ξανά τις πύλες του για τους πολυάριθμους επισκέπτες του. Κατά την παράδοση του χώρου, ο τότε Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος δήλωνε:
«Σήμερα ανοίγει ξανά για το κοινό ένας αρχαιολογικός χώρος παγκοσμίου ενδιαφέροντος… Όσοι είχαν την τύχη να επισκεφθούν παλιότερα το Ακρωτήρι, έμειναν άναυδοι μπροστά στον πλούτο και την ομορφιά των ευρημάτων. Όσοι ήθελαν να το επισκεφθούν και δεν μπορούσαν, τώρα έχουν την ευκαιρία να περπατήσουν στον αρχαιότερο οικισμό της Μεσογείου. Να ζήσουν αυτή τη μοναδική εμπειρία, στο υπέροχο νησί της Σαντορίνης. Όπως έχω ξαναπεί, η ασφάλεια των επισκεπτών είναι για μας απόλυτη προτεραιότητα. Δεν χωρούν βιασύνες και προχειρότητες σε τέτοια ζητήματα. Θέλαμε, πριν παραδώσουμε τον χώρο στο κοινό, να ελέγξουμε και την τελευταία λεπτομέρεια. Έχουν ολοκληρωθεί όλα τα τεστ που έπρεπε να γίνουν και είμαστε πλέον σε θέση να πούμε ότι οι χιλιάδες επισκέπτες του χώρου μπορούν να τον απολαύσουν άφοβα».
Τι γίνεται όμως σήμερα στο Ακρωτήρι; Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί;
Αποκαλυπτική γι’ αυτό είναι η επιστολή του Διευθυντή των Ανασκαφών Ακρωτηρίου, καθηγητή κ. Χρίστου Ντούμα, η οποία παρουσιάστηκε στον «Σαντορινιό Τύπο» αλλά και στην ηλεκτρονική έκδοση «Ατλαντίς».
Στην επιστολή αυτή ο κ. Ντούμας, μεταξύ άλλων, τονίζει ότι ο αρχαιολογικός χώρος άνοιξε εσπευσμένα και αναφέρεται στις ελλείψεις που παρατηρούνται:
« Πέρα από το ανεπαρκές αριθμητικά φυλακτικό προσωπικό που αναγκαστικά περιορίζει και το ωράριο λειτουργίας του χώρου, ο επισκέπτης εισερχόμενος αντικρίζει έναν ερειπιώνα χωρίς υπομνηματισμό και συνεπώς αδυνατεί να κατανοήσει αυτά που βλέπει. Η Αρχαιολογική Εταιρεία, ως επιστημονικό ίδρυμα που διενεργεί την ανασκαφική έρευνα και που είχε αναλάβει τη διαχείριση του έργου αντικατάστασης του στεγάστρου, παρέδωσε τον αρχαιολογικό χώρο “για χρήση” στην αρμόδια κρατική υπηρεσία, μη έχοντας πλέον αρμοδιότητα για τη λειτουργία του.
Η εικόνα που αντικρίζει ο επισκέπτης είναι πολύ ταπεινωτική για το γόητρο μιας χώρας που σεμνύνεται για (ή μήπως απλώς καπηλεύεται;) τον πολιτισμό της: Η βρώμικη μπρούντζινη πινακίδα του ωραρίου λειτουργίας (φαίνεται δε υπάρχει μπράσο στο νησί) δίνει μια πρώτη καλή εντύπωση. Αν προχωρήσει πιο μέσα και τύχει να διψάσει, η πληροφόρηση που δέχεται ρωτώντας που μπορεί να προμηθευτεί ένα μπουκαλάκι νερό είναι: στην παραλία!»
Ο κ. Ντούμας στην επιστολή του επίσης παρατηρεί ότι «ο χώρος θα μπορούσε να λειτουργεί από τις οκτώ το πρωί ως τις οκτώ το βράδυ υπερδιπλασιάζοντας τα έσοδά του από τα εισιτήρια και δημιουργώντας ταυτόχρονα αρκετές νέες θέσεις εργασίας!»