Το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου ανακοίνωσε τη λήξη της φετινής ανασκαφικής έρευνας στη θέση Ερήμη-Λαόνιν του Ποράκου, που διεξήχθη από την Ιταλική Αρχαιολογική Αποστολή (Università degli Studi di Firenze). Οι φετινές έρευνες διήρκεσαν από την 1η Απριλίου μέχρι τις 28 Απριλίου 2012.
Τα αποτελέσματα των ερευνών επιβεβαίωσαν την κατοίκηση της θέσης από τις αρχές της Πρώιμης μέχρι τις αρχές της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (ΠΕΧ ΙΙ/ΙΙΙ – ΥΕΧ Ι).
Ο οικισμός της Εποχής του Χαλκού στη θέση αυτή καλύπτει συνολική έκταση 1,5 εκταρίου και ήταν οργανωμένος σε τρεις διακριτές περιοχές, πάνω σε κατηφορικούς αναβαθμούς. Κάθε περιοχή φαίνεται ότι είχε διαφορετική χρήση. Η κορυφή του λόφου καλυπτόταν σε μεγάλη έκταση από ένα τεραστίων διαστάσεων εργαστήριο και βιοτεχνική περιοχή (Περιοχή Α) ενώ ο πρώτος κατώτερος αναβαθμός λειτουργούσε ως ο οικιστικός πυρήνας (Περιοχή Β). Στους αναβαθμούς που κατηφορίζουν προς τα νότια βρισκόταν η νεκρόπολη (Περιοχή E).
Οι πρόσφατες σωστικές ανασκαφές του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου στην περιοχή Ύψωνας-Βούναρος (περίπου 400 μέτρα στα βόρεια της κορυφής του λόφου) αποκάλυψαν τρεις νέους και μερικώς συλημένους τάφους της ίδιας περίπου περιόδου με αυτούς που ανασκάφηκαν στην Περιοχή Ε. Τα νέα αυτά στοιχεία φανερώνουν την ύπαρξη δύο ταφικών περιοχών (μια νότια και μια βόρεια νεκρόπολη) που σχετίζονται με τον οικισμό της Εποχής του Χαλκού στη θέση Ερήμη-Λαόνιν του Ποράκου.
Οι φετινές έρευνες επικεντρώθηκαν στην κορυφή του λόφου (Περιοχή Α) όπου εντοπίστηκε εργαστηριακό σύμπλεγμα. Η κτιριακή αυτή εγκατάσταση καλύπτει έκταση 20Χ20 μ., η οποία βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση. Οι φετινές έρευνες είχαν δύο βασικούς στόχους: αφενός να διασαφηνιστούν τα στοιχεία και η χρονολόγηση της πρώιμης φάσης (Φάση Β) σε μεγαλύτερη έκταση, αφετέρου να επαληθευθεί η έκταση και ο γενικός σχεδιασμός του συμπλέγματος.
Στον Αποθηκευτικό Χώρο Ι (SAI) εντοπίστηκε σειρά εγκαταστάσεων (μια κυκλική εστία, μια στρογγυλεμένη ορθογώνια λεκάνη και υποδοχές για αγγεία και πίθους). Τα στοιχεία αυτά είχαν είτε λαξευθεί ή κτιστεί απευθείας πάνω στο ασβεστολιθικό δάπεδο, υποδηλώνοντας ότι ο χώρος είχε πολλαπλές χρήσεις. Στην περιοχή των εργαστηρίων διερευνήθηκε έκταση 10 μ. προς τα δυτικά και αποκαλύφθηκαν τρία νέα δωμάτια (SΑ ΙΙΙ, SΑ IV, SA V).
Η κεραμική που ανήκει στις δύο φάσεις εγκατάστασης είναι τυπική της κεραμικής της Πρώιμης με Ύστερης Εποχής του Χαλκού Ι, της Δυτικής ακτής της Κύπρου. Περιλαμβάνει μεγάλες ποσότητες ερυθροστιλβωτής κεραμικής αλλά και σπανιότερης τεφροκίτρινης στιλβωτής κεραμικής (Drab Polished Ware). Επιπλέον, βρέθηκε και ποσότητα λίθινων εργαλείων, πήλινων αδραχτιών με εγχάρακτη κόσμηση και υφαντικών βαριδιών. Τα ευρήματα αυτά ενισχύουν την ερμηνεία του χώρου ως εργαστηριακού, αφιερωμένου κυρίως σε εργασίες που σχετίζονται με την παραγωγή υφασμάτων.
