Ντεμπούτο στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Σόφιας στη Βουλγαρία έκανε το Σάββατο το ένα από τα δύο «βαμπίρ» που αποκάλυψαν πριν από λίγες ημέρες οι αρχαιολόγοι στη Σωζόπολη.

Με καρφωμένες στο στήθος τους σιδερένιες ράβδους, οι δυο σκελετοί χρονολογούνται τον Μεσαίωνα — περίπου πριν από 700 χρόνια δηλαδή. Κίνηση που δείχνει πόσο βαθιά ριζωμένη ήταν στα Βαλκάνια η αντίληψη πως ορισμένοι άνθρωποι —κυρίως κληρικοί ή αριστοκράτες— μπορούσαν να μετατραπούν σε βρικόλακες ταλαιπωρώντας και τρομάζοντας τους ζώντες.

Την τακτική να καρφώνουν ξύλινες ή μεταλλικές ράβδους στις σορούς ή στους τάφους όσων φοβούνταν ότι θα βρικολακιάσουν την υιοθετούσαν στη Βουλγαρία έως τις αρχές του 20ού αιώνα. Παρά δε την κοινή πεποίθηση ότι βρικόλακες γίνονταν μόνο οι άνδρες, πρόσφατα στη Βενετία αποκαλύφθηκαν τα οστά μιας γυναίκας της οποίας το στόμα είχαν σφραγίσει μετά τον θάνατό της με ένα τούβλο ώστε να μη μεταδώσει την επιδημία της πανώλης που σάρωνε την Ευρώπη. Για να είναι βέβαιοι δε οι ζώντες ότι ο νεκρός δεν είχε βρικολακιάσει, ζητούσαν από τους νεκροθάφτες να ελέγχουν τα σάβανα για να διαπιστώσουν αν φέρουν δαγκωνιές.