Με τη συμμετοχή 200 και πλέον συμμετεχόντων, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη αναβίωση της λεγόμενης «Πλατωνικής διαδρομής του Μίνωα», από την κρητική ενδοχώρα προς το Ιδαίο Άντρο, με διοργανωτές το δήμο Μαλεβιζίου και τον Πεζοπορικό Όμιλο Ηρακλείου.

Πρόκειται για την πορεία που σύμφωνα με τον Πλάτωνα πραγματοποιούσε ο Μίνωας κάθε εννέα χρόνια από την Κνωσό, για να επισκεφτεί τον πατέρα του τον Δία στην Ίδη και να τον συμβουλευτεί για θέματα νόμων και δικαίου. Οι δήμοι Μαλεβιζίου και Ανωγείων έχουν συμφωνήσει από κοινού στην ανάδειξη του δρόμου του Μίνωα, που πρώτος επισήμανε ο αείμνηστος καθηγητής Γ. Σακελλαράκης, στοχεύοντας στη καθιέρωση ενός νέου πολιτιστικού – φυσιολατρικού προορισμού, που θα προσφέρει στον επισκέπτη την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους σπουδαίους τόπους, της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και της κρητικής μυθολογίας, αλλά και να απολαύσει τη μοναδική φύση του Ψηλορείτη.

Η πρώτη αυτή αναβίωση ενός σημαντικού τμήματος της «ιεράς πορείας» των Μινωιτών, περιλάμβανε πεζοπορία πέντε ωρών, η οποία έχει ως αφετηρία τον αρχαιολογικό χώρο της Ζωμίνθου και τελικό προορισμό τον Κρουσώνα.

Στο μέσον περίπου της διαδρομής, στο ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας στο Λιβάδι, ο δήμαρχος Μαλεβιζίου Κώστας Μαμουλάκης, υποδέχτηκε τους περιπατητές και τους πρόσφερε παραδοσιακό κέρασμα από τοπικά εδέσματα του γυναικείου συνεταιρισμού «Κρουσανιώτισσα». Την εκδήλωση στήριξαν επίσης με τη συμμετοχή τους οι κινήσεις Ενεργών Πολιτών «Malevistas» και «Minoistas».

Η διαδρομή από τον Κρουσώνα στη Ζώμινθο και από εκεί στο Ιδαίο Άντρο, αποτελεί για πολλούς επιστήμονες, με πρώτο τον Γιάννη Σακελλαράκη, τον αρχαίο δρόμο που ακολουθούσαν διαχρονικά οι κάτοικοι της Κνωσού και της ενδοχώρας της, για την ανάβαση τους στο σπουδαίο ιερό σπήλαιο της Ίδης. Η ανακάλυψη της Ζωμίνθου, που αποτελούσε βέβαιο σταθμό των προσκυνητών του Ιδαίου Άντρου, στο μέσον περίπου αυτής της διαδρομής, αποτελεί μια ένδειξη για τη θεωρία αυτή.

Ο ίδιος δρόμος ταυτίζεται από πολλούς μελετητές με την πορεία που ακολουθούσε ο βασιλιάς Μίνωας («Μίνως Εννέωρος») κάθε εννέα χρόνια, από την Κνωσό στο Ιδαίο Άντρο, για να πάρει τους Νόμους από τον πατέρα του τον Δία.

Η πορεία αυτή θεωρείται ότι περιγράφεται και από τον Πλάτωνα σε έναν από τους Διαλόγους του, που υποτίθεται πως εξελίσσεται κατά την διάρκεια της ανάβασης από την Κνωσό στο Ιδαίο Άντρο. Στη συζήτηση αυτή, που αφορά τους Νόμους, παίρνουν μέρος ένας ανώνυμος Αθηναίος -πιθανώς ο ίδιος ο Πλάτωνας-, ο Κρητικός Κλεινίας και ο Σπαρτιάτης Μέγγιλος. Στην δεκάωρη περίπου πορεία που περιγράφεται, δίνονται στοιχεία που θυμίζουν ακόμη και σήμερα την περιοχή: οι εύφοροι «λειμώνες» παραπέμπουν στο Κρουσανιώτικο Λιβάδι ενώ άλση με ψηλά δέντρα (κυρίως κυπαρίσσια) φύονται και σήμερα στις πλευρές του φαραγγιού του Κρουσώνα.

Η μακραίωνη λατρευτική χρήση του Ιδαίου Άντρου για τρεις και πλέον χιλιετίες – από τη Μινωική δηλαδή εποχή μέχρι και τους Ρωμαϊκούς χρόνους -, όχι μόνο από Κρήτες πιστούς αλλά και από μέλη λαών όλης της ανατολικής Μεσογείου, καθιστά τη διαδρομή ως μια από τις σημαντικότερες αλλά και διαχρονικότερες προσκυνηματικές διαδρομές της Ελλάδας.