Η τύχη συχνά ευνοεί τους αρχαιολόγους, και αυτή τη φορά εκείνους της Βόννης: Κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής ανασκαφής, οι ερευνητές εντόπισαν τα κατάλοιπα ρωμαϊκού ναού του 1ου αιώνα μ.Χ. Η χαρακτηριστική κάτοψη που σχημάτιζαν οι λίθοι που βρήκαν τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τα θεμέλια ενός γαλλο-ρωμαϊκού τετράγωνου ναού.

Οι γαλλορωμαϊκοί τετράγωνοι ναοί διακρίνονται από τους κλασικούς ρωμαϊκούς ναούς λόγω της χαρακτηριστικής τους κάτοψης. Κατά κανόνα, έχουν έναν τετράγωνο κεντρικό χώρο (cella), όπου υπήρχε απεικόνιση της λατρευόμενης θεότητας. Το χώρο αυτό περιέτρεχε στεγασμένη στοά που συχνά στην εξωτερική της πλευρά έφερε κιονοστοιχία. Στην περιοχή της σημερινής Γαλλίας, της Ελβετίας και νοτιοδυτικής Γερμανίας –εκεί δηλαδή όπου προ της ρωμαϊκής κυριαρχίας κατοικούσαν οι Κέλτες– ο συγκεκριμένος τύπος ναού ήταν ευρέως διαδεδομένος. Οι ναοί αυτοί συχνά αφιερώνονταν σε προρωμαϊκές θεότητες, θεούς δηλαδή της εποχής των Κελτών. Οι πιστοί προσέρχονταν σε αυτούς για να προσευχηθούν, να προσφέρουν αφιερώματα και να παραστούν σε θρησκευτικές τελετουργίες.

Στη συγκεκριμένη περιοχή, ωστόσο, μέχρι τώρα δεν ήταν γνωστά ευρήματα που να μαρτυρούν ρωμαϊκή δράση.

Αντιθέτως, ήταν γνωστό ότι οι Ρωμαίοι είχαν κτίσει βορειότερα από το σημείο της ανασκαφής στρατόπεδο. Απόηχος αυτού του στρατοπέδου υπάρχει ακόμη και σήμερα στην ονομασία της περιοχής Bonn-Castell. «Ο ναός που βρέθηκε στο χώρο του Πανεπιστημίου της Βόννης βρισκόταν, σε σύγκριση με το στρατόπεδο και τον ρωμαϊκό οικισμό αρκετά μακριά από τις όχθες του Ρήνου» εξηγεί ο επικεφαλής της ανασκαφής Φρανκ Ρούμσαϊντ, καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Βόννης. Ο ναός, επομένως, ίσως ανήκε σε κτήμα εκτός οικισμού, ή σε χώρο λατρείας με περισσότερα από ένα κτίσματα. Από τα ευρήματα δεν φαίνεται σε ποια θεότητα ήταν αφιερωμένος ο ναός.

Ο ναός ήρθε στο φως από ομάδα φοιτητών και επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Βόννης. Είχαν ήδη την πληροφορία από εταιρεία που είχε διενεργήσει ανασκαφή στην περιοχή ότι στο υπέδαφος υπάρχουν θεμέλια κτιρίου. «Χρειάστηκε να περάσουν δύο εβδομάδες ώσπου να διακρίνουμε ότι πρόκειται για γαλλορωμαϊκό τετράγωνο ναό» λέει ο Ρούμσαϊντ.

Τοίχοι από ξύλο ή πηλό

Η αρχαιολογική σκαπάνη ανακάλυψε αρχικά λευκούς και γκρίζους λίθους που σχημάτιζαν δύο σχεδόν τέλεια τετράγωνα. Ο ναός είχε πλάτος 6,75 μ. και μήκος 7,5 μέτρα. Μια και εκτός από τα θεμέλια, που αποτελούνταν από μικρούς λίθους δεν βρέθηκαν υλικά των τοιχωμάτων, οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι αυτά ήταν κατασκευασμένα από φθαρτά υλικά όπως ξύλο και πηλό.

Το εσωτερικό τετράγωνο των θεμελίων υποδηλώνει ότι ο ναός είχε κεντρικό χώρο με πόρτα. Το χώρο αυτό περιέβαλλε πιθανότατα στοά στεγασμένη με κεραμίδια, οι κίονες της οποίας στηρίζονταν στο εξωτερικό τετράγωνο. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης κεραμίδια, καρφιά και θραύσματα κεραμικής της ρωμαϊκής περιόδου, αλλά και της προρωμαϊκής εποχής. Τα αρχαιότερα χρονολογούνται στον 8ο αι. π.Χ.

Μετά τη μελέτη και καταγραφή των καταλοίπων και των ευρημάτων αποφασίστηκε η κατάχωση. «Για μια επιστημονική αναπαράσταση του ναού δεν επαρκούσαν τα σωζόμενα κατάλοιπα» εξηγεί ο Ρούμσαϊντ. Οι ερευνητές θα επιστρέψουν παρ’ όλα αυτά στην περιοχή για να διενεργήσουν άλλες έρευνες και να εξιχνιάσουν το ρωμαϊκό παρελθόν της Βόννης.