«O Mάρκο Πόλο δεν πήγε ποτέ στην Κίνα», υποστηρίζουν διάφοροι ερευνητές, παραθέτοντας ότι ο μεγάλος εξερευνητής άντλησε τις ιστορίες του από ταξίδια στην Εγγύς Ανατολή, διηγήσεις εμπόρων κι ένα περσικό βιβλίο. Την άποψη αυτή όμως ανατρέπει με τη θεωρία του ένας ερευνητής από το Πανεπιστίμιο Tübingen της Γερμανίας, ο Hans Ulrich Vogel.

Ο Σινολόγος στην ειδικότητα Vogel προέβη σε συγκριτική έρευνα συγγραφικών πηγών από την Κίνα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ιαπωνία, τη Γαλλία και την Γερμανία για να δείξει ότι, εκτός από μερικά προβλήματα στην γραφή του Μάρκο Πόλο, η αλήθεια στις αφηγήσεις του στηρίζεται από μεγάλο αριθμό αντίστοιχων εξιστορήσεων από διάφορες ιστορικές περιόδους.

Κάτι που προβλημάτισε τους ερευνητές στο παρελθόν ήταν η μη αναφορά από τον Μάρκο Πόλο του Σινικού Τείχους, όπως και η απουσία αναφορών στον Μάρκο και τους συνταξιδιώτες του (τον πατέρα και τον θείο του) από τις κινεζικές πηγές. Κανένα πρόβλημα, απαντά ουσιαστικά  ο Vogel, εξηγώντας ότι το Σινικό Τείχος στην τωρινή του μορφή είναι προϊόν της (μεταγενέστερης) δυναστείας Μινγκ (1368 – 1644) και ότι παλαιότερα τμήματα έχουν από τότε καταρρεύσει, έχοντας χάσει τον στρατηγικό ρόλο που έπαιζαν στην αυτοκρατορία των Μογγόλων. Επίσης, η αναφορά στους Πόλο δεν θα είχε καμία θέση στα όσα έγραφαν συνήθως οι Κινέζοι χρονικογράφοι, οι οποίοι παρέλειπαν και αναφορές σε πιο σημαντικούς Δυτικούς απεσταλμένους όπως ένας παπικός εκπρόσωπος, ο Giovanni de Marignolli. Μόνη αναφορά σε επαφές με τη Δύση παραμένει το «Ουράνιο Άλογο», ένα δώρο που είχε στείλει στον αυτοκράτορα της Κίνας το Βασίλειο των Φράγκων το 1342.

Ιδιαίτερες κρίνονται οι αναφορές του Μάρκο Πόλο για το χάρτινο χρήμα και την παραγωγή αλατιού, που δεν περιγράφονται με τόση λεπτομέρεια σε καμία άλλη πηγή. Συγκεκριμένα ο Μάρκο Πόλο είναι ο μόνος συγγραφέας που αφηγείται με λεπτομέρεια την παραγωγή χάρτινου χρήματος από πολτό από ξύλο συγκεκριμένου δέντρου, τη μορφή των χαρτονομισμάτων, τις σφραγίδες που έφεραν, τις υποδιαιρέσεις τους και την αντιστοιχία της αξίας του σε χρυσό, μαργαριτάρια και άλλα πολύτιμα υλικά. Ο Πόλο αναφέρει επίσης ότι τα χαρτονομίσματα δεν χρησιμοποιούνταν σε όλη την Κίνα αλλά σε συγκεκριμένες επαρχίες. Όσο για το αλάτι, αναφέρονται τόσο οι βασικοί τόποι παραγωγής του (οι περιοχές Changlu, Lianghuai, Liangzhe και Yunnan) όσο και ο τρόπος παραγωγής του στο Changlu, σε περιγραφή που βρίσκει παράλληλα σε κινέζικες περιγραφές της περιόδου Yuan. Επίσης η αναφορά σε παραγωγή αλατιού, σε συνδυασμό με συγκεκριμένο ποσό χρημάτων που απέφερε, δείχνει ότι ο Μάρκο Πόλο ήξερε για τι μιλούσε. Φαίνεται λοιπόν ότι ο εξερευνητής πράγματι υπηρέτησε στην Αυλή του Μεγάλου Χαν, στην Κίνα. Άλλωστε δεν ήταν ο μόνος: ο Κουμπλάι Χαν συνήθιζε να αναθέτει σε νέους τη διαχείριση σημαντικών υποθέσεων.