Η τουρκική κυβέρνηση αξιώνει τον επαναπατρισμό 18 έργων τέχνης από το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Ανάμεσά τους, εκθέματα που βρίσκονται σε περίοπτες θέσεις της πτέρυγας με τις αρχαιότητες της Εγγύς Ανατολής. Η Τουρκία ισχυρίζεται πως και τα δεκαοκτώ αντικείμενα ήρθαν στο φως σε παράνομες ανασκαφές και μεταφέρθηκαν λαθραία έξω από τη χώρα, και μάλιστα μετά το 1906, οπότε «πέρασε» ο πρώτος νόμος που αναγνώριζε το κράτος ως κάτοχο της πολιτιστικής του κληρονομιάς.

Τα διαφιλονικούμενα έργα τέχνης ανήκουν όλα στη Συλλογή Νόρμπερτ Σίμελ, την οποία το ίδιο το Met περιγράφει ως την εκλεκτότερη ιδιωτική συλλογή του είδους της στην Αμερική και μία από τις σημαντικότερες δωρεές έργων τέχνης της αρχαιότητας  που έγιναν ποτέ στο μουσείο. Ανάμεσα στη δεκαετία του 1950 και το θάνατό του το 1990, ο Σίμελ διατέλεσε μέλος της επιτροπής του Μητροπολιτικού Μουσείου που αποφάσιζε για τις αγορές αντικειμένων. Το 1989, δώρισε 102 έργα τέχνης της συλλογής του στο Met. Ο κατάλογος του 1992 του μουσείου παραθέτει τη σχετική δήλωση Σίμελ: «Οι συλλέκτες γεννιούνται, δεν γίνονται, κυριευμένοι από έναν ενθουσιασμό που φτάνει στα όρια της τρέλας».

Για τις τουρκικές αξιώσεις επαναπατρισμού αντικειμένων, είχαν δημοσιευθεί άρθρα στον Τύπο (όπως και εδώ με τίτλο «Στοπ στο δανεισμό αρχαιοτήτων στις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία λέει η Τουρκία») στις αρχές αυτού του μήνα. Αναφέραμε τότε ότι η Τουρκία ζητούσε δύο αντικείμενα από το Βρετανικό Μουσείο και το Μουσείο Victoria and Albert, και 11 αντικείμενα (των οποίων η ταυτότητα παρέμενε άγνωστη) από το Met. Η Τουρκία είχε αρνηθεί να δανείσει έργα τέχνης σε αυτά τα μουσεία ώσπου να απαντηθούν τα ερωτήματα των αντικειμένων αμφιλεγόμενης προέλευσης (που η χώρα διεκδικούσε).

Παρ’ όλα αυτά, η εμβέλεια των τουρκικών αξιώσεων είναι πολύ μεγαλύτερη και δεν περιορίζεται στα τρία συγκεκριμένα μουσεία, όπως ακούγεται. Η Τουρκία έχει ζητήσει να της επιστραφούν αντικείμενα από διάφορα άλλα αμερικανικά μουσεία.

Όσο για το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, αρνήθηκε να αποκαλύψει την ταυτότητα των αντικειμένων που η Τουρκία διεκδικεί. Όταν ερωτήθηκε από το Chasing Aphrodite, το μουσείο απάντησε πρώτα ότι δεν υπήρξε αίτημα που να αφορούσε συγκεκριμένα αντικείμενα, στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία ζήτησε 11 αντικείμενα, για να ομολογήσει τελικά πως επρόκειτο στην πραγματικότητα για 18 αντικείμενα.

Συγκεκριμένα, ο Χάρολντ Χόλτζερ, αντιπρόεδρος του Met για τις εξωτερικές υποθέσεις, δήλωσε: «Το περασμένο φθινόπωρο, το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης προσεγγίστηκε από αξιωματούχους του τουρκικού Υπουργείου Πολιτισμού σε σχέση με 18 έργα τέχνης της συλλογής μας. Το Υπουργείο ζήτησε πληροφορίες σχετικά με την προέλευσή τους, τις οποίες και θα δώσουμε. Επειδή το θέμα αυτή τη στιγμή είναι ακόμα υπό συζήτηση με την τουρκική κυβέρνηση, το Μουσείο δεν θα δώσει στη δημοσιότητα άλλα σχόλια προς το παρόν – εκτός από το να αναγνωρίσει και να εκφράσει την εκτίμησή του για το ότι η Τουρκία υπήρξε επί μακρόν ένας πολύτιμος δανειστής σημαντικών εκθέσεων στο Μητροπολιτικό Μουσείο, και ότι ελπίζουμε στη συνέχιση αυτών των αγαστών σχέσεων».

Το Μουσείο δεν εξήγησε για ποιο λόγο χρειάστηκαν αρκετοί μήνες ώσπου να παρέχει στην Τουρκία πληροφορίες για την προέλευση των αντικειμένων, οι οποίες άλλωστε είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα του. Τα περισσότερα από τα αντικείμενα δεν έχουν άλλο τεκμηριωμένο ιστορικό σε σχέση με το καθεστώς ιδιοκτησίας τους, εκτός από το ότι ανήκουν στη Συλλογή Σίμελ από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 ή του 1970.

Η Συλλογή Σίμελ δημοσιεύθηκε σε τόμο του 1974 με τίτλο «Ancient Art: The Norbert Schimmel Collection». Σημειώνεται ότι τον τόμο είχε επιμεληθεί ο Όσκαρ Ουάιτ Μουσκαρέλα, πρώην επιμελητής στο Met, που ασκούσε ανέκαθεν δριμύτατη κριτική για το ρόλο που είχαν παίξει τα μουσεία στο παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων.