Με έγχρωµη πρόσοψη από πράσινο µάρµαρο, κάτι που θεωρείται εξαιρετικά σπάνιο για τον ελλαδικό χώρο, έγινε η ρωµαϊκή ανακαίνιση, του αρχαίου θεάτρου των Φθιωτίδων Θηβών, κοντά στις σηµερινές Μικροθήβες Μαγνησίας.

Οι Ρωµαίοι εκµεταλλεύτηκαν, στα µέσα του 3ου µ.Χ. αιώνα, το µεγάλο λατοµείο της Χασάµπαλης (σηµερινό Οµορφοχώρι Λάρισας) που έβγαζε το περίφηµο θεσσαλικό verde antico, όπως ονοµάστηκε αργότερα κατά την Αναγέννηση το πράσινο µάρµαρο της περιοχής και διακόσµησαν µε αυτό τη σκηνή, όπως ακριβώς έκαναν σε θέατρα στην Ιταλία, τη Σικελία, την Αίγυπτο και τη Συρία.

«Μας έκαναν µεγάλη εντύπωση δύο κορµοί από µονολιθικούς, αράβδωτους κίονες από πράσινο µάρµαρο, που βρέθηκαν ο ένας πεσµένος µέσα στο βόρειο παρασκήνιο και ο άλλος -λίγο λεπτότερος στη διάµετρό του, αλλά σχεδόν ακέραιος- εξωτερικά από τον βόρειο τοίχο του κτιρίου της σκηνής», είπε στο «Εθνος» η αρχαιολόγος, τέως διευθύντρια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Θεσσαλικών Σπουδών, Βάσω Αδρύµη-Σισµάνη.

Η κ. Αδρύµη παρουσίασε τα αποτελέσµατα της ανασκαφής στο αρχαίο θέατρο Φθιωτίδων Θηβών, κατά το πρόσφατο 4ο Συνέδριο για το Αρχαιολογικό Εργο στη Θεσσαλία και στη Στερεά Ελλάδα, που έγινε στον Βόλο.

Όπως ανέφερε, το σύνηθες είναι οι προσόψεις των αρχαίων θεάτρων να είναι από λευκό µάρµαρο. Είναι πιθανόν η πρώτη φορά που συναντάται διακόσµηση από πράσινο µάρµαρο σε θέατρο, καθώς αυτό χρησιµοποιήθηκε τα µεταγενέστερα χρόνια στις παλαιοχριστιανικές βασιλικές της περιοχής Θεσσαλίας, όπως επίσης σε βασιλικές της Ιταλίας, αλλά και στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης.

«Δεν υπάρχουν φιλολογικές πηγές ή αρχαιολογικά δεδοµένα για την ακριβή ηµεροµηνία έναρξης λειτουργίας του λατοµείου στη Χασάµπαλη. Ωστόσο, το πράσινο µάρµαρο που έβγαινε από εκεί κάνει την πρώτη του παρουσία στον 2ο µ.Χ. αιώνα στη Villa Adriana στο Τίβολι της Ιταλίας, ο αρχιτέκτονας της οποίας, σύµφωνα µε πηγές, επισκέφτηκε την κοιλάδα των Τεµπών για να το προµηθευτεί», µας είπε η κ. Αδρύµη.

Από τα κινητά ευρήµατα της ανασκαφής ξεχωρίζει µία ασηµένια διπλωµένη ταινία, διαστάσεων 0,02Χ0,06 µ., πάνω στην οποία υπάρχουν ακατάληπτα εγχάρακτα γράµµατα που αναφέρονται σε µια κατάρα που έχει γραφτεί από τις περίφηµες θεσσαλικές µάγισσες και είχε απορριφθεί στο ρωµαϊκό δάπεδο της ορχήστρας. Το εύρηµα αυτό συνδέεται προφανώς µε ένα µικρό χάλκινο αγαλµατίδιο που φέρει περιέλιξη σχοινιού καθώς και µε ένα οµοίωµα πήλινου φαλλού, που βρέθηκαν επίσης στο δάπεδο της ρωµαϊκής ορχήστρας. Με βάση τα µέχρι τώρα ανασκαφικά δεδοµένα και τα κινητά ευρήµατα, θεωρείται πλέον βέβαιο πως το θέατρο Φθιωτίδων Θηβών, µέγιστης χωρητικότητας 3.000 θεατών, θεµελιώθηκε στο τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα και ανακαινίστηκε στις αρχές του 3ου µ.Χ. αιώνα.