«Στην αίθουσα 2.2 όλα είναι στα χρώματα του ουρανού και της θάλασσας. Εδώ είναι το περίπτερο των Ελλήνων. Όλα θα ήταν τόσο ωραία και απλά, αν το έτος είχε τέσσερις ή πέντε μόνο εβδομάδες. Τότε και οι χώρες εκείνες, όπου θα ήθελε κανείς τόσο να περάσει τις διακοπές του, δεν θα είχαν τόσα χρέη. Η αίσθηση του αιώνιου καλοκαιριού κυριαρχεί πάντως στη Διεθνή Έκθεση Τουρισμού στο Βερολίνο».

Αυτή είναι η εισαγωγή του άρθρου που περιλαμβάνει τη συνέντευξη που έδωσε ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Τουρισμού στο Βερολίνο, και δημοσιεύθηκε στη γερμανική εφημερίδα Der Tagesspiegel.

«Η παρούσα οικονομική κρίση προσφέρει και στις δύο χώρες την ευκαιρία να εμβαθύνουν και να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις τους, σε επίπεδο πολιτιστικό, οικονομικό, πολιτικό» είπε ο Παύλος Γερουλάνος.

Παρομοίασε δε την κατάσταση που αντιμετωπίζει ως υπουργός Πολιτισμού σαν ένα γάμο ή μια φιλία που περνά δύσκολες ώρες – έρχεται μια στιγμή, είπε, που «αποφασίζεις ότι παρ’ όλα αυτά, ή μάλλον ότι ειδικά τώρα είναι που θα μείνεις σταθερός στη σχέση».

«Οι δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν πολύ αδύναμες, για να σταματήσουν την κρίση. Η κρίση απασχόλησε δύο λαούς, τους Έλληνες και τους Γερμανούς. Και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών δεν ήταν εκεί, όταν τη χρειαστήκαμε, έτσι αναγκάστηκε να αναπληρώσει το κενό η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, η οποία αναλαμβάνοντας αυτό το ρόλο δεν έκανε μόνο φίλους», είπε ο υπουργός.

Ο Γερουλάνος δεν στερείται αυτογνωσίας, διαπιστώνει η εφημερίδα. « Ή μήπως είναι από ισχυρογνωμοσύνη όταν εξηγεί ότι οι μεγάλοι φορείς πολιτισμού της Ελλάδας χρειάστηκε να υπομείνουν περικοπές της τάξεως του 25%, αλλά με αυτά τα λιγότερα οικονομικά μέσα έχουν δρομολογηθεί σήμερα περισσότερα έργα; Πιθανότατα να πρόκειται για μια συγκαλυμμένη ομολογία ότι στο παρελθόν ακόμη και στον πολιτισμό γινόταν μια χαλαρή διαχείριση των χρημάτων. Προϋπολογισμοί μειωμένοι κατά το ένα τέταρτο: αδιανόητο για τη Γερμανία, όπου θα σήμαινε τέλος, κατέρρευση!», γράφει η εφημερίδα.

Ο Γερουλάνος έδωσε πληροφορίες και για συγκεκριμένα θέματα. Είπε ότι το 90% των οικονομικών πόρων για τον πολιτισμό δαπανώνται για την προστασία της αρχαίας κληρονομιάς, και μόνο το 10% για τον σύγχρονο πολιτισμό. Μια δυσαναλογία, διαμαρτύρεται. Ο υπουργός Πολιτισμού δήλωσε επίσης ότι οι Έλληνες θα μπορούσαν να αυτοπροβάλλονται γενικά καλύτερα, πιο πολυσχιδείς, πιο ανοιχτοί: «Η Ελλάδα πρέπει να αναλογιστεί τον τεράστιο ιστορικό της πλούτο, την ιστορία της. Έχουμε τον κυκλαδικό πολιτισμό, τον Μ. Αλέξανδρο και τους Μακεδόνες του, που έφτασαν ως τις Ινδίες, έχουμε το Βυζάντιο, έχουμε τις επιρροές από τα Βαλκάνια, την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την εβραϊκή κουλτούρα».

Ο συντάκτης γράφει ότι τα όσα λέει ο Γερουλάνος μοιάζουν με αναθεώρηση των κλισέ του ελληνικού πολιτισμού. «Τα κυκλαδικά ειδώλια, από τα οποία υιοθέτησε τόσα στοιχεία η αφηρημένη τέχνη του 20ού αιώνα, είναι 2.000 χρόνια παλαιότερα από την κλασική αρχαιότητα, και το Βυζάντιο κατέρρευσε το 1453. Παρ’ όλα αυτά, η Δύση συνέβαλε στη δημιουργία της ευγενούς εικόνας των αρχαίων Ελλήνων. Τη δεκαετία του 1830, κατά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους, οι προστάτιδες δυνάμεις, η Αγγλία και η Γερμανία, ακολουθούσαν τα δικά τους αρχαιοελληνικά ιδεώδη. Γιατί σε τι άλλο θα μπορούσαν να οικοδομήσουν;» γράφει το Tagesspiegel.

Ο Γερουλάνος περιγράφει την ελληνική νοοτροπία παρομοιάζοντάς την με εκείνη που έχουν οι γόνοι μιας «γνωστής παλαιάς οικογένειας»: “Μπορεί κανείς να δει αυτή την καταγωγή σαν βάρος και να υποφέρει ή να αντλήσει τα πλεονεκτήματα και να κτίσει κάτι καινούριο”.