Καλύτερη γνώση για την κοινωνική οργάνωση και τη ζωή στην αρχαία Μακεδονία, όπως και πληροφορίες για την τεχνογνωσία της εποχής προσέφεραν οι εργασίες που έγιναν στο Καραμπουρνάκι το καλοκαίρι του 2011. Η αρχαιολογική έρευνα στον αρχαίο οικισμό δίπλα στο λιμάνι της αρχαίας Θέρμης, διεξάγεται συστηματικά από το 1994 υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Μ. Τιβέριου και των συνεργατών του, της Επίκουρης Καθηγήτριας Ε. Μανακίδου και της Ερευνήτριας Β′ βαθμίδας Δέσποινας Τσιαφάκη του Ερευνητικού Κέντρου «Αθηνά» και έχει φέρει στο φως σημαντικά στοιχεία για την ανασύνθεση του παρελθόντος στο μυχό του Θερμαϊκού κόλπου.
Τα στοιχεία αυτά θα παρουσιαστούν την Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012 και ώρα 17.30 στην Αίθουσα Τελετών του παλαιού κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, στο πλαίσιο των εργασιών του Αρχαιολογικού Συνέδριου για τις Ανασκαφές του 2011 στη Μακεδονία και τη Θράκη.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, «οι εργασίες που έγιναν το 2011 επικεντρώθηκαν στη μελέτη ανασκαφέντων από παλιότερες χρονιές χώρων που σχετίζονταν με δραστηριότητες μαγειρέματος, εστίασης και μεταλλουργικών εργασιών. Οι απορριμματικοί λάκκοι ενός ευρύτερου χώρου «κουζίνας», η οποία είναι άγνωστο ακόμη αν έχει ή όχι ιδιωτικό χαρακτήρα, έδωσαν πολύτιμες πληροφορίες για τα σκεύη και τις τροφές που χρησιμοποιούνταν στο χώρο κατά τους υστερογεωμετρικούς και αρχαϊκούς χρόνους (8ος-6ος αι. π.Χ.).
»Ντόπια συμποσιακά σκεύη (κρασοπότηρα, οινοχόες και πινάκια) αλλά και εισαγμένα από την Κόρινθο, την Αττική και την Αν. Ελλάδα, σε συνδυασμό με πήλινα ταψιά και μαγειρικά σκεύη παρέχουν μια εικόνα για τις μαγειρικές εργασίες που γίνονταν εδώ. Το αττικό λάδι και το χιώτικο κρασί, που προφανώς περιείχαν οι εμπορικοί αμφορείς από τις αντίστοιχες περιοχές, έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα αυτή, ενώ μέσα από τα ευρήματα διαφαίνονται και οι επαφές του οικισμού με όλο το χώρο της Αν. Μεσογείου.
»Σημαντικές πληροφορίες για τη μεταλλουργία του 8ου και 7ου αι. π.Χ., προήλθαν από τη μελέτη των καταλοίπων ενός εργαστηρίου μεταλλουργίας που είχε έλθει στο φως από παλιότερες ανασκαφικές περιόδους. Το εργαστήριο αυτό φαίνεται ότι κατασκεύαζε μικρού μεγέθους αντικείμενα, χωρίς όμως να μπορεί να αποκλειστεί και η πιθανότητα να γινόταν επεξεργασία και παρασκευή σιδήρου. Ίχνη έντονης καύσης, σκωρίες, διάφορα μεταλλικά αντικείμενα βρέθηκαν στο χώρο. Τμήματα σιδερένιων μαχαιριδίων αποτελούν ίσως προϊόντα του εργαστηρίου, ενώ άλλα αντικείμενα, όπως μία μασιά, πιο πιθανόν να ανήκουν στα σύνεργά του.
»Σημαντική είναι η ανεύρεση εδώ και ενός χυτροειδούς σκεύους με υπολείμματα μετάλλου, το οποίο προφανώς σχετίζεται με την κατεργασία του σιδήρου (ή των παρασκευαζομένων σιδερένιων αντικειμένων. Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιείτο ως δοχείο για τη βαφή του μετάλλου (=βούτηγμα του πυρακτωμένου αντικειμένου μετά την επανθράκωση)».
