Η έδρα της Ακαδημίας Αθηνών, στην οποία εξελέγη η ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρύσα Μαλτέζου, ονομάζεται «Έδρα της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού, 1453-1821». Όμως η Χρύσα Μαλτέζου έχει αφιερώσει τη ζωή της και την επαγγελματική της ενασχόληση στην εποχή του Βυζαντίου και η παρουσία της στην Ακαδημία Αθηνών καλύπτει με τον καλύτερο τρόπο το κενό που άφησε με τον θάνατό της πριν από τρία χρόνια ακριβώς η βυζαντινολόγος Αγγελική Λαΐου.
Η Χρύσα Μαλτέζου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και τελείωσε εκεί το Αβερώφειο Γυμνάσιο. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 σπούδασε στην Αθήνα και στη συνέχεια με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο Μεσογειακών Σπουδών της Aix en-Provence, αλλά και της Ακαδημίας Αθηνών στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας. Συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας (1965-1967) και πήρε πτυχίο της Σχολής Παλαιογραφίας, Αρχειονομίας και Διπλωματικής των Κρατικών Αρχείων της Βενετίας. Σ’ αυτήν την πόλη εγκαταστάθηκε μόνιμα από το 1998, οπότε ανέλαβε τη διεύθυνση του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας, θέση που διατηρεί μέχρι σήμερα. Στο διάστημα αυτό έχει δώσει πολλές μάχες για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της ελληνικής παροικίας της Βενετίας και των θησαυρών που φυλάσσονται στο Ινστιτούτο.
Η νέα ακαδημαϊκός, Χρύσα Μαλτέζου, έχει διατελέσει ερευνήτρια του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του ΕΙΕ, έχει διδάξει Μεσαιωνική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, αλλά και Ιστορία του Πολιτισμού (με έμφαση την ιστορία της Βενετοκρατίας στον ελληνικό κόσμο) στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μέλος ελληνικών και ξένων επιστημονικών συλλόγων και επιστημονικών εταιρειών έχει λάβει μέρος σε πολλά ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και έχει διοργανώσει άλλα τόσα και η ίδια.
Εξίσου πολλές είναι και οι τιμητικές διακρίσεις που έχουν δοθεί στη Χρύσα Μαλτέζου. Ανάμεσά τους, το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για την ταξινόμηση του Ιστορικού Αρχείου Κυθήρων, ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής (2003) και το μεγάλο βραβείο Dante Aligheri (2007). Τέλος, έχει υπογράψει πολλές μελέτες για την περίοδο της Βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο.