Στις 19 Νοεμβρίου 2011 οργανώθηκε στο αμφιθέατρο του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων επιστημονική ημερίδα με θέμα «Οι πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες στην περιοχή Ελειού-Πρόννων». Την ημερίδα εγκαινίασε ο προϊστάμενος του Τμήματος Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας κ. Αγησίλαος Κονιδάρης, ο οποίος υπογράμμισε το κρίσιμο ρόλο του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων στη διάδοση κάθε είδους έρευνας.
Στη συνέχεια, προλόγισαν ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Πέτρος Αλεβιζάτος, ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ. Σπυρίδων, ο βουλευτής κ. Σπύρος Μοσχόπουλος και οι αρχαιολόγοι κ. Λάζαρος Κολώνας και Ανδρέας Σωτηρίου. Ο κ. Γεράσιμος Μεταξάς, πρόεδρος της Εταιρίας Μελετών Προϊστορικής Κεφαλληνίας, έθεσε τον τόνο της ημερίδας επισημαίνοντας πως η αρχαιολογική έρευνα στην Κεφαλονιά βρίσκεται στο γοητευτικό μεταίχμιο «μεταξύ μύθου και ιστορίας».
Το επιστημονικό πρόγραμμα ξεκίνησε με την δρα Γεωργία Στρατούλη, η οποία παρουσίασε πλήθος ευρημάτων από τις ανασκαφές στο Σπήλαιο της Δράκαινας, στο φαράγγι του Πόρου. Οι ανασκαφές πιστοποιούν την ύπαρξη οικισμών στην περιοχή από την νεότερη Νεολιθική περίοδο (μέσα της 6ης χιλιετίας π.Χ.), ενώ ο νεότερος ανασκαφικός ορίζοντας αποκαλύπτει τη χρήση του σπηλαίου ως χώρο λατρείας μέχρι και τον 2ο αιώνα π.Χ. Τα ευρήματα περιλαμβάνουν σταθερές κατασκευές, όπως δάπεδα από ασβεστοκονίαμα και εστίες φωτιάς. Πλούσιο βιοαρχαιολογικό υλικό αποκαλύπτει τις διατροφικές συνήθειες των κατοίκων, όπως σπόροι φυτών, οστά ζώων, ίχνη από φυτικά έλαια και ζωικά λίπη, κερί μέλισσας και φυτικές ρητίνες, εδώδιμα κοχύλια και ψάρια. Όλα τα τρόφιμα φαίνεται να μεταφέρονταν επεξεργασμένα στο σπήλαιο, και συνεπώς προορίζονταν για άμεση κατανάλωση.
Το εντυπωσιακότερο από τα οργανικά ευρήματα είναι μικροσκοπικό κατάλοιπο νήματος μήκους ενός χιλιοστού, από τα παλαιότερα της Ανατολικής Μεσογείου. Ανευρέθησαν επίσης χιλιάδες θραύσματα αγγείων, πολλά με γεωμετρικές εγχάρακτες διακοσμήσεις, εργαλεία και κοσμήματα. Η δρ Στρατούλη συμπεραίνει πως το Σπήλαιο της Δράκαινας υπήρξε χώρος ιδιαίτερης κοινωνικής δραστηριότητας. Το σπήλαιο επισκέπτονταν κάθε φορά μικρές ομάδες ανθρώπων, οι οποίοι κατανάλωναν τροφές εύκολης παρασκευής. Πιθανές κοινωνικές δραστηριότητας που λάμβαναν χώρα στο σπήλαιο ήταν τελετές ενηλικίωσης, κατά τις οποίες έφηβοι επιδείκνυαν τις ικανότητές τους στην κατασκευή εργαλείων και κυνηγετικές δραστηριότητες.
Ο αρχαιολόγος δρ Αντώνης Βασιλάκης παρουσίασε τα αποτελέσματα ανασκαφών σε μυκηναϊκό οικισμό της 2ης χιλιετίας π.Χ. στα Τζαννάτα του Πόρου. Στην παρακείμενη θέση «Μπούρτζι» έχει ανασκαφτεί από τον πρώην Γενικό Διευθυντή Αρχαιοτήτων Λάζαρο Κολώνα, ο σημαντικότερος μυκηναϊκός ηγεμονικός θολωτός τάφος της Δυτικής Ελλάδας.
Μέχρι στιγμής, σειρά ανασκαφών επί δύο αιώνες κατάφερε να τεκμηριώσει την μακρόχρονη και έντονη μυκηναϊκή παρουσία στην περιοχή των Τζαννάτων, ενώ ζητούμενο παραμένει η αποκάλυψη οικιστικών καταλοίπων. Η ανασκαφή του δρα Βασιλάκη φέρνει στο φως κατάλοιπα ενός οικισμού μεταξύ του 15 και 12ου αιώνα π.Χ. Οι κύριες σταθερές κατασκευές είναι ίχνη ενός «περιβόλου», ενός δρόμου και ενός μεγάλου ελλειψοειδούς αψιδωτού μεγάρου, από τα οποία όμως σώζονται λίγα μέρη, ενώ πολλά απο τα αντικείμενα που ανευρέθησαν περιμένουν συντήρηση. Ο κ. Βασιλάκης πιθανολογεί πως ο οικισμός δια μέσου του «περιβόλου» συνδέεται με τον θολωτό τάφο των Τζαννάτων.
Ο δρ Geoffrey Schmalz του Πανεπιστημίου Simon Fraser του Καναδά παρουσίασε τα ευρήματα από την αρχαϊκή και κλασική νεκρόπολη των Πρόννων, στη θέση Παλαιόκαστρο. Η περιοχή κατοικούνταν πιθανόν από την Μυκηναϊκή περίοδο, ενώ το νεκροταφείο θα πρέπει να συνδεόταν με τον οικισμό των Πρόννων που βρισκόταν σε χαμηλότερη θέση. Παρόλο που ανακαλύφθηκε επιτύμβια στήλη της Ρωμαϊκής περιόδου, η παρακμή του οικισμού είχε ήδη επέλθει κατά την ελληνιστική περίοδο, πιθανόν μετά από ήττα των κατοίκων του Παλιόκαστρου από τους Σαμικούς. Ο κυριότερη ταφική συνήθεια κατά την περίοδο που ερευνά ο δρ Schmalz ήταν ο ενταφιασμός μέσα σε πιθάρια. Το σώμα του νεκρού τοποθετούνταν μέσα σε πιθάρι, του οποίου το στόμιο καλύπτονταν με κεραμίδια, έτσι ώστε να μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί από την ίδια οικογένεια. Τα συνηθέστερα ταφικά κτερίσματα ήταν κοσμήματα, νομίσματα, υφαντικά βάρη και αγγεία, ενώ τα υλικά κατασκευής προδίδουν εισαγωγή υλικών από άλλους τόπους. Μέχρι στιγμής έχει ανασκαφεί ένα πολύ μικρό μέρος του νεκροταφείου.
Τελευταία μίλησε η ανθρωπολόγος Lisa Mackenzie, η οποία προσπάθησε να ανακατασκευάσει τη ζωή των ανθρώπων που τάφηκαν στη νεκρόπολη των αρχαίων Πρόννων. H εξονυχιστική μελέτη των σκελετών που βρέθηκαν αποκάλυψε λεπτομέρειες για τη διατροφή, υγεία, και κοινωνική θέση των κατοίκων της περιοχής. Χαρακτηριστικά η κα. Mackenzie περιέγραψε πώς η φθορά και οι παθήσεις των δοντιών υποδεικνύουν το εδίδος της τροφής που κατανάλωνε ο νεκρός όσο ζούσε. Άλλοι σκελετικοί δείκτες αποκαλύπτουν το είδος της ενασχόλησης και κατά συνέπεια την κοινωνική θέση του νεκρού. Συγκεκριμένες βλάβες της σπονδυλικής στήλης παραπέμπουν σε προσβολή από βρουκέλλωση, μια ασθένεια η οποία μεταδίδεται από τα οικόσιτα ζώα στους κτηνοτρόφους. Η μετάδοση της φυματίωσης, η οποία τεκμηριώνεται στην Ελλάδα ήδη από το 800 π.Χ. φαίνεται πως ήταν αποτέλεσμα του συνωστισμού στον οικισμό. Η σημαντικότερη ίσως ανθρωπολογική ανακάλυψη από τη νεκρόπολη των αρχαίων Πρόννων είναι η πιθανή διάδοση της αφροδίσιας σύφιλης, η οποία καταγράφεται για πρώτη φορά πριν το έτος μηδέν. Κατά την κα. Mackenzie, τα ευρήματα υποδεικνύουν οτι η διάδοση της αφροδίσιας σύφιλης κατά την αρχαιότητα έχει υποτιμηθεί έως και 90%.
Η εκδήλωση έκλεισε με την απονομή αναμνηστικών βραβείων προς τους ομιλητές και επαίνων στους φοιτητές του Simon Fraser University οι οποίοι συνετέλεσαν ουσιαστικά στις ανασκαφές.