Οι αρχαίοι Έλληνες φαίνεται πως είχαν περιοχές… βιομηχανικές στις πόλεις του, για να προστατεύσουν τους κατοίκους από τη δυσοσμία και το θόρυβο. Στη Σικελία, Γερμανοί επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βόννης έφεραν στο φως μεγάλη περιοχή εργαστηρίων κεραμικής.

Η περιοχή βρίσκεται στην αρχαία ελληνική αποικία του Σελινούντα (7ος-3ος αι. π.Χ.). Έχει μήκος που ξεπερνά τα 600 μ. και εφάπτεται στα τείχη της πόλης.

Κυρίως κεραμοποιεία βρίσκονταν συγκεντρωμένα στα περίχωρα της πόλης. Κι αυτό για να μην ενοχλούνται τόσο οι κάτοικοι από τη δυσωδία, τον καπνό και το θόρυβο των εργαστηρίων, σύμφωνα με τον Gabriel Zuchtriegel, αρχαιολόγο και συντονιστή της γερμανο-ιταλικής αποστολής. Οι ανασκαφές δείχνουν ότι οι κεραμοποιοί συσπειρώνονταν σε συνδικάτα και χρησιμοποιούσαν από κοινού τους κλιβάνους, οι οποίοι είχαν διάμετρο έως και επτά μέτρα. Στόχος της ομάδας είναι η μελέτη ενός μέχρι σήμερα παραγνωρισμένου τομέα της ζωής της αρχαίας πόλης.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι στην πρώιμη φάση του Σελινούντα, οι κατοικίες και τα εργαστήρια συνυπήρχαν, αν και ορισμένα κεραμοποιεία βρίσκονταν ήδη στην άκρη της πόλης –γεγονός που οι επιστήμονες θεωρούν ως ένδειξη ενός υποτυπώδους πολεοδομικού σχεδιασμού. Κατά τη διάρκεια του 5ου αι. π.Χ. οι χώροι κατοικίας και εργασίας άρχισαν να διαχωρίζονται.