Μία νέα λειτουργία της “Τεχνόπολις” του Δήμου Αθηναίων, αυτή του ιστορικού και μουσειακού της χαρακτήρα, παρουσιάστηκε την Τρίτη στο κοινό. Η Τεχνόπολις σχεδιάζεται να γίνει και μουσείο αφιερωμένο στην λειτουργία του παλιού εργοστασίου φωταερίου.

Όπως δήλωσε  ο Κωνσταντίνος Μπιτζάνης, διευθύνων σύμβουλος της “Τεχνόπολις”, το εργοστάσιο παραγωγής φωταερίου ιδρύθηκε το 1857 από τον Φραγκίσκο Φεράλδη και ξεκίνησε να λειτουργεί το 1862.

Χάρη στην ενέργεια που παρείχε από την καύση γαιάνθρακα, φωτιζόταν οι δημόσιοι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας, τα βασιλικά Ανάκτορα (η σημερινή Βουλή) και λίγο αργότερα τα θέατρα της πόλης μαζί με στρατιωτικά κτίρια και εγκαταστάσεις.

Σταδιακά ως τις αρχές του 1920, η χρήση του αερίου είχε επεκταθεί και στις οικίες για χρήση στην κουζίνα, θέρμανση κτλ. Το 1939 περνάει στα χέρια του Δήμου Αθηναίων ενώ το 1950 γίνεται μια τελευταία προσπάθεια ανανέωσης στον τρόπο παραγωγής με την προσθήκη ενός νέου κτιρίου γερμανικής τεχνολογίας, του πύργου, η χρήση του οποίου όμως δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Το 1984, το εργοστάσιο κλείνει καθώς η λειτουργία του θεωρείται αναχρονιστική και ρυπογόνα για το κέντρο της Αθήνας.

Στο νέο μουσείο θα μπορεί να δει κανείς (σε μία κεντρική έκθεση) παλιά εργαλεία και μηχανήματα του εργοστασίου, φωτογραφίες του χώρου και των εργαζομένων, έγγραφα και βιβλία της επιχείρησης, αντικείμενα που προέρχονται από τα γραφεία της διοίκησης, αρχιτεκτονικά σχέδια και γενικά οποιοδήποτε ντοκουμέντο αναδεικνύει τον μικρόκοσμο του εργοστασίου φωταερίου.

Ταυτόχρονα, στους υπόλοιπους χώρους της “Τεχνόπολις” θα αναδειχτεί ο εξοπλισμός που έχει παραμείνει στη θέση του μετά την αποκατάσταση.

«Σκοπός της “Τεχνόπολις” είναι να συνυπάρξουν δύο λειτουργίες: από τη μια οι εκδηλώσεις που συνεχίζονται και σήμερα με μεγάλη επιτυχία και από την άλλη να αναδειχτεί ο μουσειακός χαρακτήρας του χώρου που έχει παραμεληθεί. Στόχος μας είναι να προσφέρουμε στον επισκέπτη όχι μόνο ψυχαγωγία μέσω των εκδηλώσεων αλλά και μέσω της διάδρασης με το παρελθόν» μάς λέει ο κ. Μπιτζάνης.

Το χρονοδιάγραμμα λειτουργίας του μουσείου δεν είναι εύκολο να καθοριστεί, καθώς χρειάζεται να ολοκληρωθεί η αρχιτεκτονική μουσειολογική μελέτη και μετά να ξεκινήσουν οι εργασίες.

Ο διευθύνων σύμβουλος της “Τεχνόπολις” δηλώνει ότι «σε αυτό τον “κενό” χρόνο δεν μένουμε αδρανείς. Η ιστορική έρευνα συνεχίζεται για τον εντοπισμό και την συλλογή και άλλων ευρημάτων και στα άμεσα σχέδια μας είναι ο σχεδιασμός και η διεκπεραίωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και ξεναγήσεων».

«Δουλειά των ανθρώπων που δουλεύουν πάνω σε αυτό το έργο είναι να ενημερωθούν για παρόμοιους χώρους στην Ευρώπη και να δανειστούμε στοιχεία που πληρούν καλύτερα τις δικές μας απαιτήσεις και ανάγκες. Η αλήθεια είναι πως οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αξιοποιήσει αρκετά τον τομέα της βιομηχανικής μας κληρονομιάς, επομένως έχουμε πολλά να διδαχτούμε» προσθέτει.

Στην ημερίδα που διοργανώθηκε την Τρίτη πραγματοποιήθηκαν ομιλίες με θεματικές την ιστορία της παραγωγής φωταερίου και του εργοστασίου, την περίοδο της αποκατάστασης ως βιομηχανικό μνημείο, το μέλλον αντίστοιχων τέτοιων χώρων στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη αλλά και το μέλλον σύγχρονων μορφών ενέργειας όπως είναι το φυσικό αέριο.

Επίσης, προβλήθηκαν δύο ντοκιμαντέρ με θέμα το Γκάζι ως εργοστάσιο αλλά και ως χώρος πολιτισμού.