Μπορεί στα ελληνικά μουσεία το σύστημα αυτόματης ξενάγησης να εξακολουθεί να αποτελεί άγνωστη λέξη, όμως εκείνα του εξωτερικού έχουν γυρίσει προ πολλού σελίδα. Και όχι μόνο έχουν μπει στο παιχνίδι των νέων τεχνολογιών, αλλά τρέχουν για να τις προλάβουν.
«Η αλήθεια είναι πως η τεχνολογία εξελίσσεται με τέτοιους ρυθμούς που δεν μπορείς να την προλάβεις. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε όμως είναι να διαθέτουμε ευέλικτο υλικό το οποίο να μπορεί να αξιοποιηθεί από οποιαδήποτε πλατφόρμα», έδωσε το στίγμα της νέας εποχής που έχει ανατείλει για τα μουσεία η επικεφαλής νέων μέσων στο Σμιθσόνιαν Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Νάνσι Πρόκτορ, η οποία ήταν και η κεντρική ομιλήτρια στην χθεσινή πρώτη ημέρα της διημερίδας «Δικτυωμένο μουσείο: νέα μέσα και καινοτόμοι ιδέες για τη διεύρυνση κοινού σε μουσεία και πολιτιστικούς φορείς» που συνδιοργανώνουν το Μουσείο Μπενάκη και η πρεσβεία των ΗΠΑ στο κτίριο του μουσείου στην οδό Πειραιώς.
Από παθητική η σχέση μουσείου και επισκέπτη έχει μετεξελιχθεί σε πλήρως διαδραστική κυρίως μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή και των κινητών τηλεφώνων. Οι επισκέπτες πλέον έχουν λόγο για καθετί που αφορά στο μουσείο, και οι υπεύθυνοι του κάθε ιδρύματος λαμβάνουν υπόψη τους τα μετρήσιμα στοιχεία για να διαμορφώνουν περιβάλλοντα πιο οικεία κι ελκυστικά για το κοινό. Ενα επιπλέον στοίχημα που προσφέρει η τεχνολογία είναι να βοηθήσει το μουσείο να βγει από τους τοίχους του και να απλωθεί στην πόλη, ενώ προσφέρει στο ευρύ κοινό την ευκαιρία να κατανοήσει ότι το μουσείο δεν έχει ρόλο αυθεντίας αλλά μπορεί να διαμορφωθεί ανάλογα με τις ανάγκες των επισκεπτών του.
Το πρόβλημα ωστόσο ειδικά για την ελληνική πραγματικότητα είναι πως ούτε τα μουσεία ούτε το κοινό έχουν εξοικειωθεί με την τεχνολογία με αποτέλεσμα ενώ διαθέτουμε μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες να μη βρίσκουν πρακτική εφαρμογή. Υπάρχουν δε περιπτώσεις, όπως έγινε σαφές στο στρογγυλό τραπέζι της χθεσινής συνεδρίασης, που αν και υιοθετήθηκαν νέες τεχνολογίες στα ελληνικά μουσεία, στη συνέχεια έμειναν ανενεργές είτε επειδή δεν εμπλουτίστηκαν με νέο υλικό είτε επειδή η εφαρμογή τους εντάχθηκε σε κάποια κοινοτική χρηματοδότηση και μετά την εξάντληση των χρημάτων σταμάτησε και το πρόγραμμα.