Η διάθεση της κυβέρνησης είναι φανερή: από τη λαίλαπα των περικοπών δεν πρόκειται να εξαιρεθεί κανείς. Η δημοσιοποίηση των 151 φορέων του Δημοσίου, ανάμεσά τους και πολλoοί πολιτιστικοί που θα υποστούν το ψαλίδισμα του 10% προσωπικού τους, προκάλεσε αναστάτωση ακόμη και στο ίδιο το υπουργείο Πολιτισμού το οποίο δήλωνε αμέτοχο στην όλη ιστορία.

Η κατάργηση άλλωστε μήνες πριν του ΟΠΕΠ, του ΕΚΕΘΕΧ και του Έργου Πολιτών ήταν η αρχή για τις καταργήσεις και κυρίως συγχωνεύσεις που δρομολογεί σταδιακά. Χθες, ωστόσο, προκλήθηκε ταραχή ιδίως με το ποιοι ανήκουν στην ίδια λίστα. Για παράδειγμα, στην ίδια κατηγορία περικοπών εντάσσουν την Εθνική Λυρική Σκηνή, αλλά και το Θεατρικό Μουσείο. Την πρώτη δεν μπορείς να την καταργήσεις, όσο για το δεύτερο μπορεί το Δημόσιο να αρνηθεί να το επιχορηγήσει.

Παραλογισμός και με κάποια μουσεία όπως το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το οποίο εντάσσεται και αυτό στη λίστα, όταν την ίδια ώρα υπηρεσίες του ΥΠΠΟΤ προσπαθούν να το εντάξουν σε εκείνη του ΕΣΠΑ.

Και αν ανάλογα παραδείγματα δείχνουν σπασμωδική και σίγουρα τσαπατσούλικη διάθεση, η παρουσία ιδρυμάτων ή ιδιωτικών μουσείων προκάλεσε άλλου είδους αναστάτωση. Ήταν στους επιχορηγούμενους φορείς του υπουργείου και δεν το γνώριζαν οι βασικές του υπηρεσίες ή μήπως επιχορηγήθηκαν από παλιότερες κυβερνήσεις -γνωστή τακτική- και δεν έγινε γνωστό;

Κάποιοι εξ αυτών προχώρησαν σε διάψευση μιλώντας για «λάθος».

Το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδας ισχυρίζεται ότι το καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας δεν το αφορά, καθώς σύμφωνα με τη σύστασή του αποτελεί Ν. Π. Ι. Δ – Κοινωφελές Ίδρυμα και διέπεται από τις διατάξεις του Α. Ν. 2039/39.

Για «λάθος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής» κάνει λόγο, που έχει συμπεριλάβει τον οργανισμό στο Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης τονίζοντας ότι από τον Μάρτιο ζήτησε τη διαγραφή του και μέχρι σήμερα δεν έλαβε καμιά απάντηση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Έκπληκτοι δηλώνουν και οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, τονίζοντας πως «το ίδρυμά μας ουδέποτε είχε οικονομική σχέση με το κράτος ούτε και έτυχε ποτέ κρατικής επιχορήγησης».

Από τους πρώτους αντέδρασε ο Σωτήρης Χατζάκης, διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδος, ο οποίος λέει ότι «εκκρεμεί λύση για την εξαίρεση των κρατικών σκηνών από το καθεστώς των ΔΕΚΟ», η Λυρική, ενώ στο Εθνικό Θέατρο διοικητικοί και τεχνικοί κυρίως θα περάσουν από το κόσκινο της ιδιωτικής εταιρείας αξιολόγησης.