Πενήντα άνδρες οπλισμένοι με θώρακες, ασπίδες και άλλα εξαρτήματα που αντιπροσώπευαν τον βαρύ οπλισμό μιας άλλης εποχής πλημμύρισαν την παράκτια πεδιάδα του Μαραθώνα το περασμένο Σάββατο. Σκοπός τους; Να αναπαραστήσουν τη μάχη του Μαραθώνα!

Η νίκη μιας ομάδας ελληνικών στρατευμάτων  – αποτελούμενων  από Αθηναίους και Πλαταιείς, με επικεφαλής τον Αθηναίο Μιλτιάδη – εναντίον του περσικού στρατού που ηγούνταν οι Δάτης και Αρταφέρνης για λογαριασμό του βασιλιά Δαρείου A΄,  είναι ένα γεγονός που υπήρξε η αρχή του τέλους της περσικής εξάπλωσης στη δύση τον 5ο αι. π.Χ. Για τους πιο ενθουσιώδεις όμως, και μετά από μια σειρά ιστορικών συγκυριών, τυχαίων γεγονότων και ποικίλων ερμηνειών που αναπτύχθηκαν στα 2.500 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από το 490 π.Χ.  μέχρι σήμερα, το γεγονός έφτασε να ταυτιστεί σημειολογικά με τη “διάσωση” του δυτικού πνεύματος  – με ό,τι αυτό συνεπάγεται – από τον ανατολίτικο δεσποτισμό. Αυτό ήταν που γιορτάστηκε με τις περυσινές πολιτιστικές εκδηλώσεις στον χώρο, και αυτό ήταν που που αποφάσισαν να τιμήσουν με την παρουσία τους οι πενήντα αρχαιολάτρες που συγκεντρώθηκαν στον ίδιο χώρο φέτος.

Γιατί όμως φέτος; Οι φετινοί Μαραθωνομάχοι είναι μάλλον θιασώτες ενός εναλλακτικού ημερολογίου: “Στην πραγματικότητα όλοι πίστευαν ότι ήταν πέρυσι, αλλά φυσικά δεν ήταν, καθώς δεν υπάρχει “έτος μηδέν” “, εξηγεί ο Άντι Κρόπερ, καθηγητής αγγλικού πανεπιστημίου στην περιοχή του Σέφιλντ και μέλος βρετανικής εταιρίας ιστορικών αναπαραστάσεων που έφτασε στην Ελλάδα μια ομάδα αρχαιοελληνικών, περσικών και σκυθικών πολεμικών στολών.

Φαίνεται όμως ότι λίγοι μοιράστηκαν την άποψή του. Η προσπάθεια των διοργανωτών να πείσουν τις ελληνικές αρχές για την “σωστή επέτειο”  – κάτι που θα έφερνε και την ανάλογη ηθική, οικονομική και οργανωτική στήριξη – στέφθηκε με αποτυχία, όπως και το αίτημα εισόδου σε ιστορικά μνημεία όπως ο τύμβος των Αθηναίων στον Μαραθώνα και η αρχαία Αγορά στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας της αναπαράστασης αντίστοιχα. Η έλλειψη στήριξης έφερε απώλειες. Από τους 200 Μαραθωνομάχους που αναμένονταν αρχικά, δεκαπέντε “οπλίτες” καθώς και μια μεγάλη ομάδα από Βούλγαρους που θα υποδύονταν Πέρσες δεν έφτασαν ποτέ στον Μαραθώνα. Έτσι, οι μαχητές ήταν πενήντα “Έλληνες” και ελάχιστοι “Πέρσες”.

Η αποτυχία όμως δεν πτοεί τους προσκυνητές του Μαραθώνα, ορισμένοι από τους οποίους προγραμμάτιζαν για χρόνια την επίσκεψή τους. Δεν κρύβουν μάλιστα ότι έχουν δαπανήσει τεράστια ποσά για να κατασκευάσουν τις πανοπλίες τους και ότι σκοπεύουν να τις ξαναχρησιμοποιήσουν σε επόμενη επίσκεψή τους. “Πενήντα είναι μια αρχή, πεντακόσιοι είναι ένας πραγματοποιήσιμος στόχος” ομολογεί ο Κάμερον, συμπληρώνοντας ότι ο δήμος Μαραθώνα είχε αντιμετωπίσει θετικά την παρουσία των παράξενων αυτών “προσκυνητών” της ιστορίας.  Γεγονός είναι ότι ο δήμος στηρίζει ιδιαίτερα την πρωτοβουλία τους, βοηθώντας σε οργανωτικά θέματα και παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να οργανώσουν μια καταληκτική επιμνημόσυνη τελετή στο μνημείο της μάχης. Ανανέωσαν λοιπόν το ραντεβού τους με την ιστορία, τοποθετώντας την επόμενη συνάντησή τους μάλλον σε τρία χρόνια, παρά τις δυσκολίες. Άλλωστε, ο τολμών νικά!