Ζώνες Α και Β για την καλύτερη προστασία του σημαντικού αρχαιολογικού χώρου Φραγκοκάστελλου, που βρίσκεται στα Σφακιά, οριοθετήθηκαν μετά από ομόφωνη γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ), που συνεδρίασε την Τρίτη 21 Ιουνίου. Οι ζώνες Α1, Α2, αλλά και Β1 και Β2 αφορούν την καλύτερη προστασία των μνημείων του χώρου, που εκτός από το φράγκικο φρούριο περιλαμβάνουν και τρεις παλαιοχριστιανικές και βυζαντινές εκκλησίες.
Το Φρούριο Φραγκοκάστελλο κατασκευάστηκε μεταξύ 1371 και 1374, παρά τις προσπάθειες των κατοίκων που προσπαθούσαν να σταματήσουν την ολοκλήρωσή του, αφαιρώντας το βράδυ ό,τι οικοδομικό υλικό είχε τοποθετηθεί το πρωί. Ακόμα και η ίδια η ονομασία του απηχεί την περιφρόνηση του ντόπιου πληθυσμού προς τους Φράγκους κατακτητές. Το φρούριο, παρά το γεγονός ότι έχει ανακατασκευαστεί πολλές φορές (με κυριότερες τις επεμβάσεις που έγιναν από τον Μουσταφά πασά μεταξύ 1866-1869), δεν έχει υποστεί σημαντικές αλλοιώσεις από την αρχική ενετική μορφή του.
Στον αρχαιολογικό χώρο υπάρχουν σημαντικά παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά μνημεία, όπως, ο μικρός μονόχωρος ναός του Αγίου Νικήτα, που έχει χτιστεί στα ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής των μέσων του 6ου αιώνα μ.Χ., από την οποία σώζονται τοίχοι και ψηφιδωτό δάπεδο. Το δάπεδο μάλιστα συντηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση, όπου κυριαρχούν ο γεωμετρικός διάκοσμος και οι παραστάσεις ζώων, όπως εκείνη του τράγου ανάμεσα σε βλαστούς.
Νότια αυτής βρίσκεται η μονή του Αγίου Χαραλάμπου, που αρχικά ήταν ένας μικρός ναός αφιερωμένος στον Άγιο Χαράλαμπο. Λίγο πριν το 1821 εγκαταστάθηκαν εκεί ο μοναχός Γρηγόριος και η μοναχή Μαγδαληνή, οι οποίοι ξεκίνησαν και την επέκτασή του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν το ξυλόγλυπτο τέμπλο και οι εικόνες του Καθολικού, που αποδίδονται στον «Ζωγράφο του Φραγκοκάστελλου», έναν τεχνίτη που ακολουθεί την τεχνοτροπία της Κρητικής Σχολής. Για την κατασκευή της πρόσοψης του ναού χρησιμοποιήθηκαν μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη από τη βασιλική του Αστράτηγου.
Η βασιλική του Αστράτηγου (μέσα του 6ου αιώνα μ.Χ.) πήρε το όνομά της από τον μεταγενέστερο ναό του Μιχαήλ Αρχαγγέλου που κτίστηκε τον 14ο αιώνα στον χώρο του αρχικού ιερού βήματος. Από τον ναό του Μιχαήλ Αρχαγγέλου σώζεται τμήμα του βόρειου τοίχου με ίχνη τοιχογραφίας, ενώ από τη βασιλική, που θεωρείται ότι εγκαταλείφθηκε γύρω στον 7ο αιώνα, σώζονται τοίχοι σε μεγάλο ύψος.