Η πέτρα προστατεύεται όταν είναι στα σπλάχνα της γης. Με την εξαγωγή της ξεκινά και η φθορά της. Ακόμη και αν έχει υποστεί περίτεχνη κατεργασία, καταστρέφεται αργά αργά. Και είναι καθήκον του ανθρώπου να βρει τρόπους προστασίας.

Το Αρχαίο Θέατρο Θάσου αντιμετωπίζει, όπως όλα τα μνημεία, και άλλες δυσκολίες εκτός από αυτήν, την εγγενή. Η γειτνίασή του με τη θάλασσα, οι καταστροφικές παρεμβάσεις του ανθρώπου αλλά και της φύσης, ακόμα και τα πουλιά, δημιουργούν προβλήματα. Αυτά ανέλαβε να αντιμετωπίσει η Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων Μνημείων με μια μελέτη την οποία παρουσίασε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ο διευθυντής Νίκος Μίνως.

Το Αρχαίο Θέατρο Θάσου έχει κατασκευαστεί τον 5ο αιώνα π.Χ. σε μια φυσική κοιλότητα και ακουμπά στο αρχαίο τείχος. Τον 3ο αιώνα απέκτησε μαρμάρινη σκηνή, ενώ υπέστη ανακαινίσεις και μετασκευές ιδίως κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, οπότε και μετατράπηκε σε αρένα. Παραστάσεις με τον Διόνυσο και άλλους θεούς από το θέατρο βρίσκονται σήμερα στο Μουσείο της Θάσου, όπως και στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.

Οι ανασκαφές της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής κατά τη δεκαετία του ’20 έφεραν στο φως το κοίλο. Με προηγούμενα κοινοτικά πλαίσια στήριξης το κοίλο αποκαταστάθηκε και στερεώθηκε η σκηνή του.

Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε τοπικό μάρμαρο Θάσου, που είναι πολύ καλής ποιότητας. Μάλιστα, οι Φοίνικες το είχαν ανακαλύψει από αρχαιοτάτων χρόνων και είχαν εκτεταμένες λατομικές εγκαταστάσεις στο νησί. Λόγω της κρυσταλλικής του δομής και της μικρής περιεκτικότητας προσμείξεων επιδεικνύει ικανοποιητική αντοχή στους κύκλους ύγρανσης/ξήρανσης, καθώς και στην άσκηση οσμωτικών πιέσεων από την κρυστάλλωση αλάτων, όπως είπε ο κ. Μίνως παρουσιάζοντας την εργασία του Α. Φτίκου. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν προβλήματα. Το σημαντικότερο είναι οι βιολογικές επικαθίσεις που παρατηρούνται σε πάνω από τη μισή επιφάνειά του. Η γειτνίαση με τη θάλασσα, εκτός από τα άλατα, ευνοεί και αυτές λόγω της αυξημένης υγρασίας. Επίσης, τα περιττώματα των πουλιών είναι επιβλαβή.

Η Διεύθυνση Συντήρησης πρότεινε μια σειρά μέτρων με τη χρήση κυρίως παραδοσιακών τεχνικών και ήπιων φαρμακευτικών ουσιών.