Ένας βόθρος 20 αιώνων ανατρέπει τα δεδομένα. Κι αποκαλύπτει πως οι Ρωμαίοι της μέσης και της κατώτερης τάξης απολάμβαναν αχινούς, φρέσκα σύκα και ποντικοσκίουρους, λιχουδιές που ως τώρα δεν γνωρίζαμε ότι αγαπούσαν. Η αποκάλυψη έγινε τυχαία από τους επιστήμονες της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής στη Ρώμη, όταν άρχισαν να αναζητούν τρόπο αποστράγγισης των ομβρίων υδάτων στο Ερκουλάνεουμ –το πολυτελές θέρετρο της Ποµπηίας που καταστράφηκε επίσης από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 µ.Χ.– περιοχή την οποία ανασκάπτουν την τελευταία δεκαετία.

Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 800 σακιά µε συμπιεσμένα κατάλοιπα έφεραν στο φως κάτω από ένα οικοδομικό τετράγωνο, όπου εκτιμάται πως κατοικούσαν περίπου 150 άνθρωποι σε διαμερίσματα τριώροφων κτιρίων. Η κουζίνα του κάθε διαμερίσματος και τα αποχωρητήρια συνδέονταν µε τον βόθρο µέσω αγωγών, ο οποίος έφτανε στα 90 µ. βάθος.

Στο εσωτερικό του οι αρχαιολόγοι εντόπισαν χάλκινα νομίσματα, πολύτιμους λίθους, οστέινα κοκαλάκια για τα μαλλιά, ένα χρυσό δαχτυλίδι που κοσμούνταν µε τη μορφή του θεού Ερμή μαζί µε σπασμένα πιάτα, αγγεία πόσης και καθημερινά αντικείμενα.

«Εκείνο όμως που είναι εντυπωσιακό είναι το οργανικό υλικό που µας αποκαλύπτει τη μεγάλη διατροφική τους γκάμα» λέει ο διευθυντής του πρότζεκτ Άντριου Ουάλας Χέντριλ. «Βρήκαμε έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό σπόρων από σύκα. Πιθανόν δε να έτρωγαν και ποντικοσκίουρους τους οποίους πάχαιναν πρώτα». Ανάμεσα στα σκουπίδια εντοπίστηκαν ψάρια, αχινοί, αυγά και ελιές, καθώς και φουντούκια.

Τα νέα αυτά ευρήματα εκτιμάται πως θα αποτελέσουν μέρος της μεγάλης έκθεσης για το Ερκουλάνεουμ και την Πομπηία που προγραμματίζει το Βρετανικό Μουσείο για το 2013.