Φως στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της νότιας Πιερίας κατά τη μυκηναϊκή περίοδο ρίχνει η ανασκαφή στην Πηγή της Αρτέμιδος.
Η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή, που έγινε στο πλαίσιο των έργων για τη διάνοιξη της νέας εθνικής οδού, αναγνώρισε τρεις φάσεις χρήσης του χώρου, με την τελευταία να χρονολογείται στα κλασικά χρόνια και τις προηγούμενες στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού.
Όπως δήλωσε η επικεφαλής της ανασκαφής, Σοφία Κουλίδου, στον «Αγγελιοφόρο», «επιβεβαιώνεται μέσα από τα ευρήματα-οικιστικά κατάλοιπα η κατοίκηση κατά τη μυκηναϊκή περίοδο και συγκεκριμένα από το 1500 ως το 1100 π.Χ. Παρόλο που είχαν εντοπιστεί νεκροταφεία της μυκηναϊκής εποχής, δεν είχαν εντοπιστεί στοιχεία οικιστικής χρήσης του χώρου, με αποτέλεσμα να υπάρχει η απορία πού και πώς ζούσαν οι άνθρωποι της εποχής εκείνης. Μέσα από την ανασκαφή αυτή, έχουμε την ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στα σπίτια της εποχής εκείνης, στις καθημερινές συνήθειες και ασχολίες».
Σύμφωνα με την αρχαιολόγο, στα ευρήματα της δεύτερης φάσης χρήσης του χώρου συγκαταλέγονται ένα μικρό εργαστήριο για το ψήσιμο αγγείων, αρκετά εργαλεία κοπής, καθημερινά αγγεία αδιακόσμητα, αλλά και καλής ποιότητας τροχήλατα και πολύ καλά διακοσμημένα πιάτα και δοχεία πόσης, υφαντικό βάρος και τέλος χάλκινα κοσμήματα.
Κατά την αρχαιότερη φάση —1550-1400 π.Χ.— ο χώρος λειτούργησε ως νεκροταφείο. Αποκαλύφθηκαν 10 τάφοι ενηλίκων, πέντε από τους οποίους ήταν κτερισμένοι, μεταξύ άλλων, με χειροποίητα αγγεία, χάλκινα μαχαιράκια και μία χάλκινη περόνη με άκρη στριφογυριστή. Από την τρίτη φάση των ιστορικών χρόνων —χρονολογείται στο πρώτο μισό του 4ου αι. π.Χ.— ενδιαφέρον προκαλεί ένας μνημειώδης τοίχος μήκους 20 μ. και πλάτους 1,10 μ., με καλή κατασκευή αντιστήριξης, που ενδεχομένως ήταν μέρος της περιμέτρου μεγάλου κτιρίου.
Πηγή: Αγγελιοφόρος, 9/3/2011 (Γιώτα Σωτηροπούλου)
Β.Η.
