Μια επιστολή του 17ου αι. με αναφορές σε μια άγνωστη γλώσσα έφεραν στο φως ερευνητές στο Trujillo του Περού.
Η επιστολή βρέθηκε στα ερείπια της εκκλησίας Magdalena de Cao Viejo που αποτέλεσε κέντρο κοινοβίου Δομινικανών Μοναχών για δύο αιώνες. Το κείμενο αποτελείται από μια σειρά από αριθμούς γραμμένους στα Ισπανικά ενώ πλάι σε κάθε αριθμό υπάρχει η μετάφρασή του σε μια γλώσσα άγνωστη μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η γλώσσα φαίνεται ότι μιλιόταν από ιθαγενείς τη περιοχής και σήμερα έχει εκλείψει. Ωστόσο παρατηρείται συγγένεια μεταξύ της γλώσσας αυτής και των Κέτσουα, μιας αρχαίας αλλά ευρέως σήμερα ομιλούμενης διαλέκτου των Άνδεων, την οποία χρησιμοποιούσαν και οι Ίνκας. Μάλιστα εικάζεται ότι πρόκειται για την γλώσσα που αναφέρεται σε ισπανικές πηγές ως pescadora. H pescadora μιλιόταν από τους ψαράδες που κατοικούσαν στην ακτή του Β. Περού και έχει εκλείψει χωρίς να αφήσει ίχνη για τη μορφή της.
Αξίζει να αναφερθεί ότι, παρά την μεγάλη πολιτισμική εξέλιξη που υπήρξε στο Περού, και αντίθετα με τους πολιτισμούς της Κεντρικής Αμερικής, οι φυλές των Άνδεων δε φαίνεται να είχαν εφεύρει σύστημα γραφής, προτιμώντας εναλλακτικά συστήματα κωδικοποίησης όσων πληροφοριών τους ενδιέφεραν. Έτσι, αν δεν επιβίωσαν μέχρι σήμερα, αρκετές διάλεκτοι μας είναι άγνωστες. Στα πλαίσια αυτά η επιστολή του Trujillo, όπου γίνεται προσπάθεια κωδικοποίησης αλλά και μετάφρασης της άγνωστης σήμερα διαλέκτου από τους Ισπανούς έχει ιδιαίτερη σημασία για τη μελέτη των γλωσσών της περιοχής.
Πηγή: Reuters, 23/09/10
Ζ.Ξ.
