Αρχαίες σάουνες, οµοιώµατα φαλλών και άλλα εκθέµατα «ακατάλληλα για ανηλίκους» φιλοξενούνται στο νέο Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς της Θεσσαλονίκης.
Η αφήγηση της ιστορίας της πόλης στο «κρυπτό» µουσείο αρχίζει από τον 3ο π.Χ. αιώνα σ΄ έναν διάδροµο εκατέρωθεν του οποίου οι βιτρίνες φιλοξενούν σειρά ευρηµάτων (από τα 25.000 και πλέον τα οποία αποκαλύφθηκαν στον χώρο από το 1962 µέχρι σήµερα που διήρκεσαν οι ανασκαφές).
Εργαστήρια κεραµικής και οστέινα εργαλεία (του 2ου π.Χ. αιώνα), τέσσερις ογκώδεις αµφορείς (παλαιστινιακής τεχνικής και εισαγωγής) του 148 π.Χ., ρωµαϊκές επιγραφές που «θέλουν» τη Θεσσαλονίκη µια πόλη ελεύθερη («Civitas libera»), ένα ογκώδες φαλλόσχηµο τελετουργικό αγγείο µε τη µορφή του Διονύσου του 1ου π.Χ. αιώνα, γυάλινα αγγεία από το βαλανείο µε ανάγλυφη τη θεά Τύχη µε το Κέρας της Αµάλθειας (1ος αιώνας π.Χ.), αρχαίοι δονητές (από τα εξαρτήµατα του βαλανείου το οποίο εντοπίστηκε µόλις το 1997), δεκάδες λυχνάρια, εργαλεία του νοµισµατοκοπείου, εφυαλωµένα πιάτα κ.ά.
Ο µοναδικός κίονας που βρέθηκε στον κτιστό αγωγό της ανατολικής στοάς (είχαν στο µεταξύ εντοπιστεί η κρυπτή στοά και τα ψηφιδωτά δάπεδα) αναστηλώθηκε την τελευταία ηµέρα της ανασκαφής (31/3/1966) µε πρωτοβουλία του τότε εφόρου Αρχαιοτήτων Φώτη Πέτσα.
Ο κίονας παραµένει µέχρι σήµερα στον χώρο της Αγοράς ενώ φωτογραφίες από την ιστορική ηµέρα της αναστήλωσής του (που σήµανε ουσιαστικά το τέλος του «πολέµου» και το κέρδος του µεγαλύτερου αρχαιολογικού χώρου στην καρδιά της πόλης) εκτίθενται στην πρώτη αίθουσα.
Η έκθεση ολοκληρώνεται µε λιγοστά ευρήµατα από τη βυζαντινή περίοδο και την παρακµή της Αγοράς, την περίοδο της Τουρκοκρατίας και τέλος µία ενότητα µε ευρήµατα – αποκαΐδια (θραύσµατα πολυτελών πιάτων από εφυαλωµένο πηλό και πορσελάνη) ενός εβραϊκού σπιτιού από τα πολλά των εβραίων κατοίκων τα οποία βρίσκονταν πέριξ της Αρχαίας Αγοράς και αποτεφρώθηκαν στην πυρκαγιά του 1917.
Το βαλανείο
Ο χώρος του βαλανείου, οίκου ανοχής και λουτρών, που εντοπίστηκε µόλις το 1997 δίπλα από το Ωδείο της Αρχαίας Αγοράς περιλαµβάνει λουτρά (25 κτιστές µπανιέρες τοποθετηµένες σε κυκλικό σχήµα), κυκλικές αίθουσες εφίδρωσης (σάουνα;), πισίνες, θερµαντικούς κλιβάνους, αλλά και εκατοντάδες κινητά ευρήµατα (πήλινα και γυάλινα αγγεία, ίχνη τροφών, οµοιώµατα φαλλών, ακόµα και θραύσµατα από ένα είδος αρχαίου δονητή (µε κινητό µάλιστα στέλεχος), τα οποία εκτίθενται σε ειδική «ακατάλληλη για ανηλίκους» αίθουσα του Μουσείου. Η ανέγερση του βαλανείου ανάγεται στα ύστερα ελληνιστικά χρόνια, διατηρείται µέχρι τα χρόνια του Βεσπασιανού, οπότε και καταστρέφεται πιθανότατα από σεισµό το 78 µ.Χ.
Πηγή: Τα Νέα, Β. Χαρισοπούλου, 18/8/10
