Τις πληγές ενός εκ των σηµαντικότερων βυζαντινών µνηµείων παγκοσµίως ετοιµάζεται να κλείσει, έστω και µε καθυστέρηση, το υπουργείο Πολιτισµού.
Μπορεί να πέρασαν 11 χρόνια από τον φονικό σεισµό του 1999, αλλά οι πληγές της Μονής Δαφνίου -κηρυγµένο µνηµείο Παγκόσµιας Πολιτιστικής Κληρονοµιάς από την Unesco- δεν έχουν ακόµη γιατρευτεί. Τείχη έτοιµα να καταρρεύσουν, σκαλωσιές που δεν λένε να αποµακρυνθούν, πολύτιµα ψηφιδωτά ανάµεσα σε εν εξελίξει εργοτάξιο συνθέτουν την εικόνα του παγκόσµιας εµβέλειας βυζαντινού µνηµείου (11ος αιώνας) που βρίσκεται σε κοµβική θέση πάνω στην Εθνική Οδό προς Πελοπόννησο.
Και µπορεί µεν να άνοιξε τις πύλες του ο περιβάλλων χώρος τον Οκτώβριο του 2008, το καθολικό όµως µε τα περίτεχνα ψηφιδωτά του έχει ακόµη σκαλωσιές και οι εργασίες αποκατάστασής τους έχουν παγώσει, διότι η προηγούµενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισµού αρνήθηκε να χρηµατοδοτήσει µε 60.000 ευρώ την ολοκλήρωση των µελετών για τη συνέχιση του έργου, καθώς το εκτίµησε ως έργο δεύτερης προτεραιότητας.
«Οι προτεινόµενες επεµβάσεις πρέπει να αρχίσουν άµεσα, καθώς το µνηµείο κινδυνεύει εκ νέου µε ρηγµάτωση σε περίπτωση νέου µεγάλου σεισµού», επισηµαίνει η προϊσταµένη της Διεύθυνσης Μελετών Μουσείων και Πολιτιστικών Κτιρίων και µελετήτρια του µνηµείου Ανδρονίκη Μιλτιάδου. «Με τα έργα που έχουµε προγραµµατίσει θα αναπληρωθεί η χαµένη αντοχή του µνηµείου. Επόµενος στόχος µας είναι να ενισχύσουµε όσο περισσότερο γίνεται το καθολικό µε µεταλλικά, αόρατα για το κοινό, διαφράγµατα ώστε να αποφύγουµε µελλοντικές καταρρεύσεις», εξηγεί ο τµηµατάρχης µελετών Βυζαντινών Μνηµείων και επίσης µελετητής του µνηµείου Νίκος Δελληνικόλας.
Στην επόµενη φάση του έργου προβλέπεται επίσης η ολοκλήρωση της συντήρησης των ψηφιδωτών και η αισθητική αποκατάστασή τους, όπως και η ανακατασκευή της φράγκικης φάσης του µνηµείου στον εξωνάρθηκα µε αντίγραφα ιωνικών κιόνων. Ώς το 2015 δε, οπότε και υπολογίζεται να έχουν ολοκληρωθεί τα έργα, αναµένεται το µνηµείο να έχει απαλλαγεί από τις σκαλωσιές.
Στην πρώτη φάση των εργασιών χρειάστηκε να περιδεθεί ο τρούλος, το καθολικό να γεµίσει υποστυλώµατα στο εσωτερικό του και αντηρίδες στο εξωτερικό, ενώ µερικά από τα ψηφιδωτά χρειάστηκε να αποτειχιστούν, αφου οι ψηφίδες τους είχαν σκορπιστεί στο πάτωµα µετά τον σεισµό, τα οποία και προγραµµατίζεται να µπουν εκ νέου στη θέση τους. Έργα που βοήθησαν ώστε η συνολική εικόνα του µνηµείου να έχει πλέον γίνει πιο ξεκάθαρη και πιο κοντινή στην αρχική του όψη.
Η σωτηρία φαίνεται να βρίσκεται κοντά, καθώς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συµβούλιο ενέκρινε µετ’ επαίνων τις µελέτες ωρίµασης. Και τώρα όλα εξαρτώνται από το αν η Περιφέρεια Δυτικής Αττικής θα δώσει το απαιτούµενο ποσό από το ΕΣΠΑ , περίπου 3 εκατ. ευρώ, ώστε το έργο να βγει από την κατάψυξη.
Πηγή: Τα Νέα, Μ. Αδαμοπούλου, 23/7/10
