Ακούγοντας τον τίτλο «δρυΐδης» έρχεται αυτόματα στο μυαλό μας ο σοφός Πανοραμίξ από το δημοφιλές και στη χώρα μας κόμικ με τις περιπέτειες του Αστερίξ του Γαλάτη. Ένας σοφός γέροντας με άπειρες γνώσεις, κυρίως για τις ιδιότητες των φυτών, τα οποία χρησιμοποιεί για να κατασκευάζει μυστηριώδη φίλτρα ενώ ψάλλει ύμνους σε γαλατικές θεότητες κάτω από το φως των αστεριών και σε ξέφωτα δασών. Πέρα όμως από τον Πανοραμίξ, οι δρυΐδες αποτελούν για τους σημερινούς Ευρωπαίους, κυρίως τους Βρετανούς, πρόσωπα συνδεδεμένα με μια δική τους, χαμένη σήμερα, πνευματικότητα. Κατά συνέπεια, συνδέονται από τη λαϊκή φαντασία με πολλές ιδιότητες και κατορθώματα, μεταξύ των οποίων η κατασκευή του Στόουνχεντζ. Τι ήταν όμως στην πραγματικότητα οι δρυΐδες; Αυτό το ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει ο μελετητής Barry Cunliffe μέσα από το τελευταίο βιβλίο της σειράς A Very Short Introduction των εκδόσεων της Οξφόρδης.
Η μελέτη του Cunliffe δείχνει για πρώτη φορά απροκάλυπτα ότι η εικόνα των δρυΐδων δεν είναι αυθεντική αλλά κατασκευασμένη από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, οι εκπρόσωποι του κλασικού πνεύματος «πολιτισμένοι» Νότιοι είχαν εντυπωσιαστεί με το φιλοσοφικό στοχασμό των «βαρβάρων» Βορείων δρυΐδων και την πρακτική τους να μεταδίδουν, όπως και οι Έλληνες φιλόσοφοι, τη γνώση τους σε μαθητές τους. Η άποψη αυτή στηρίζεται με πλήθος αρχαίων γραπτών πηγών που παρατίθενται στο βιβλίο στον αντίποδα των ελάχιστων αρχαιολογικών μαρτυριών. Η έλλειψη αυτή των απτών ενδείξεων για τους δρυΐδες απαγορεύει έναν πλήρη ορισμό του ρόλου τους στις κοινωνίες των Βρετανών, Γαλατών και άλλων λαών της Ευρώπης.
Το μοναδικό ίσως άμεσο στοιχείο για τη γνώση των δρυΐδων που προκύπτει από αρχαιολογικά τεκμήρια είναι οι αστρονομικές τους γνώσεις. Με βάση αυτές, ο Cunliffe χρονολογεί την ίδρυση της κάστας αυτής των φωτισμένων δύο τουλάχιστον χιλιετίες πριν την άφιξη των πρώτων Ελλήνων και Ρωμαίων το 325-350 π.Χ. Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι οι δρυΐδες τους οποίους είδαν οι ξένοι ταξιδιώτες ήταν ένα είδος σαμάνων, ειδικών σε θρησκευτικά θέματα που εξυπηρετούσαν τις πνευματικές ανάγκες των Κελτών μελετώντας αστρονομικά φαινόμενα και εξασκώντας το φιλοσοφικό στοχασμό και τη διδασκαλία. Είναι επίσης σημαντικό να κατανοηθεί ότι οι δρυΐδες δεν ήταν αξιοσημείωτοι τόσο για τις ίδιες τις πράξεις τους όσο για τον πλούτο των σχετικών με αυτούς γραπτών μαρτυριών που αποτελούν υπόδειγμα αρχαίας εθνογραφίας και αποτελούν κλειδί για οποιονδήποτε εθνολόγο-μελετητή του σαμανισμού ανά τον κόσμο.
Πηγή: About.com, 14/06/10
Ζ.Ξ.
