Καταρρέει. Σε σημείο τέτοιο που οι αρχαιολόγοι φοβούνται ακόμη και τα ξερά χόρτα που έχουν φυτρώσει πάνω του να καθαρίσουν, αντιμετωπίζοντας το ενδεχόμενο ενός ατυχήματος. Στο Ρωμαϊκό Υδραγωγείο, κατάλοιπα του οποίου σώζονται στην Καλογρέζα και στη Νέα Ιωνία, ο χρόνος δεν φάνηκε διόλου καλός. Φταίει όμως και η εγκατάλειψη του μνημείου με αποτέλεσμα να καταρρέουν τα ανώτερα τμήματα των πεσσών του, που έχουν αποσαθρωθεί περισσότερο, ενώ στην τοιχοποιία του παρουσιάζονται πολλά κενά.
Κανείς δεν θέλει να σκέπτεται τι θα μπορούσε να συμβεί σε περίπτωση κάποιας σεισμικής δόνησης. Πόσω μάλλον που ένα μέρος του Υδραγωγείου βρίσκεται στη λεωφόρο Καποδιστρίου, με πιθανούς κινδύνους για τους διερχομένους. Ως εκ τούτου, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο σήμανε την περασμένη Τρίτη άμεση έναρξη εργασιών για τη στερέωσή του. Ήδη όμως υπάρχει καθυστέρηση κάποιων ετών.
Πρώτο ζητούμενο είναι η διερεύνηση της στατικής επάρκειας των δέκα πεσσών της Καποδιστρίου και των έντεκα που σώζονται στη λεωφόρο Βυζαντίου, ώστε να ακολουθήσει η στερέωσή τους με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο. Εκείνο που δεν προβλέπεται όμως με την υπάρχουσα μελέτη, παρ΄ ότι θα εξασφάλιζε τη σταθερότητα του μνημείου, είναι η αποκατάσταση των τόξων του, τα οποία έτσι θα «έδεναν» τους πεσσούς μεταξύ τους. Πρόκειται βεβαίως για ένα μεγάλο έργο με αντίστοιχο προϋπολογισμό, που αυτή τη στιγμή δεν αντιμετωπίζεται.
Πυροσβεστικά τα έργα λοιπόν για ένα μνημείο που, παρ΄ ότι θεωρείται από τα σημαντικότερα της ρωμαϊκής Αθήνας, έχει απαξιωθεί πολλαπλώς. Η κατασκευή της νέας λεωφόρου Βυζαντίου συγκεκριμένα (1990-1995) δημιούργησε μια αλλοπρόσαλλη εικόνα του μνημείου- ένας πεσσός στο διάζωμα, άλλος στον δρόμο καθώς δεν έγιναν προσπάθειες για αλλαγή της χάραξής της.
Επιπλέον, σε κάποιους από τους πεσσούς έχουν «προσκολληθεί» εδώ και πολλά χρόνια αυθαίρετα κτίσματα για την απομάκρυνση των οποίων ο Δήμος Νέας Ιωνίας θεωρεί ότι είναι υπεύθυνο το υπουργείο Πολιτισμού. Πρόκειται δηλαδή για μια άναρχη κατάσταση- παρά το γεγονός ότι ο δήμος έχει διαμορφώσει σε ένα τμήμα του Υδραγωγείου ένα μικρό πάρκο με αμφιθέατρο, φυτεύσεις και φωτισμό.
Το έργο που έσωσε την πόλη από τη λειψυδρία
Το Αδριάνειο Υδραγωγείο, κατασκευασμένο από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό (134- 140 μ.Χ.), υπήρξε το σημαντικότερο έργο στην αρχαιότητα για την υδροδότηση της πόλης των Αθηνών, η οποία ανέκαθεν έπασχε από λειψυδρία. Το υδραγωγείο ξεκινούσε από τους πρόποδες της Πάρνηθας και διασχίζοντας μεγάλο μέρος της Αττικής κατέληγε στον Λυκαβηττό, όπου είχε κατασκευαστεί η Αδριάνειος Δεξαμενή. Από εκεί τα νερά διοχετεύονταν με υδατογέφυρες στην πόλη. Ήταν μάλιστα τέτοια η κατασκευή του- τα έργα για το μετρό έφεραν στο φως μεγάλα τμήματα του αγωγού στην περιοχή των Αμπελοκήπων τα οποία εντυπωσίασαν τους αρχαιολόγους- ώστε η λειτουργία του διήρκεσε ως τις αρχές της Τουρκοκρατίας.
Πηγή: Το Βήμα, Μ. Θερμού, 10/6/10
