Σημαντικό κέντρο παραγωγής και διακίνησης προϊόντων φαίνεται ότι αποτελούσε ο μικρός οικισμός που βρέθηκε πρόσφατα σε μια απομονωμένη παράλια λωρίδα στη χερσόνησο Ρας αλ-Σάριγκ του Κατάρ. Αυτό τουλάχιστον υποστήριξε σε ομιλία του στην Ομάδα Φυσικής Ιστορίας του Κατάρ ο αρχαιολόγος Andrew Petersen, επικεφαλής ομάδας του Πανεπιστημίου της Ουαλίας η οποία, για δεύτερη συνεχόμενη περίοδο, διενεργεί έρευνα στη Β.Δ. ακτή του αραβικού κρατιδίου.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του δρα Petersen, μάζες λίθων και μια μικρή προβλήτα στη θέση Ρούμπακα του Ρας αλ-Σάριγκ ήταν οι μοναδικοί μάρτυρες της ύπαρξης εκεί μια μικρής εγκατάστασης ισλαμικών χρόνων. Τέτοιες εγκαταστάσεις ανήκουν συνήθως σε κοινότητες αλιέων μαργαριταριών που δραστηριοποιούνταν στον Ινδικό Ωκεανό και τον Περσικό Κόλπο ή σε κοινούς ψαράδες. Από τις πρώτες όμως έρευνες έγινε φανερό ότι κανένα στοιχείο δεν πιστοποιούσε την αποκλειστική ενασχόληση των κατοίκων με την αλιεία. Τι γινόταν λοιπόν;
Η απάντηση φαίνεται να βρίσκεται σε δεκαπέντε κατασκευές που βρέθηκαν διάσπαρτες στην εγκατάσταση. Πρόκειται για διαφορετικούς στις λεπτομέρειές τους ορθογώνιους χώρους οι οποίοι όμως φέρουν παράλληλες τομές στο εσωτερικό τους. Παρόμοιες κατασκευές είναι γνωστές στους αρχαιολόγους από διάφορες θέσεις -όπως η γειτονική Μουρουάμπ του 9ου αι. – και ερμηνεύονται ως πιεστήρια χουρμάδων, τα οποία χρησιμοποιούνταν στην παραγωγή σιροπιού. Ο αριθμός των πιεστηρίων, η παρουσία λιμανιού καθώς και το οχυρωματικό τείχος της εγκατάστασης μαρτυρούν ότι ο χώρος θα μπορούσε να είναι ένα αξιόλογο κέντρο παραγωγής και διακίνησης σιροπιού από χουρμά η οποία έφτανε σε διεθνές επίπεδο• στους αποθέτες και στο χώρο βρέθηκαν κεραμικά όστρακα από την Κίνα, τη Βιρμανία, το Ιράν και το Ιράκ. Φαίνεται επίσης ότι ο χώρος είχε συνεχή διάρκεια ζωής από τον 16ο αι. μέχρι και τον 19ο αι, καθώς εντοπίστηκε κεραμική τύπου Ζουλφάρ και ινδικές ρουπίες του 18ου αι. καθώς και λίρες της βασίλισσας Βικτωρίας της Αγγλίας.
Αίνιγμα πάντως παραμένει ακόμα η τοποθεσία των καλλιεργειών χουρμά καθώς και η κατασκευαστική διαφοροποίηση των πιεστηρίων που παραπέμπει είτε σε ανάμειξη ξένων κοινοτήτων στην παραγωγή είτε στην οργάνωσή της γύρω από οικογενειακές παραγωγικές μονάδες. Η έρευνα λοιπόν θα συνεχιστεί με αμείωτο ενδιαφέρον.
Πηγή: Gulf Times, 8/05/10
Ζ.Ξ.
