Μαρμάρινη ενεπίγραφη πλάκα βρέθηκε πρόσφατα κατά την εκσκαφή θεμελίωσης ιδιωτικής οικίας, βόρεια της σταυροφορικής εκκλησίας της Αγίας Μαρίας των Γερμανών, στον εβραϊκό τομέα της Ιερουσαλήμ. Η επιγραφή εντοπίστηκε σε κτίριο του 13ου αι., που ανάγεται στους Αγιουβίδες χαλίφες. Μια προσεκτική ματιά όμως την ανάγει σε εποχή πολύ παλαιότερη…
Το κείμενο είναι στα αραβικά και αποδίδεται σε ορθογωνισμένα στοιχεία, χαρακτηριστικά του 10ου αι. Το κείμενο σώζεται αποσπασματικά, καθώς μόνο τρεις σειρές μπορούν να αναγνωστούν. Σύμφωνα με τον καθ. Moshe Sharon, του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, η αινιγματική επιγραφή συνδέεται με την παροχή ιδιοκτησίας από τους Άραβες Αββασίδες χαλίφες σε ακόλουθό τους στην Ιερουσαλήμ, και μπορεί να τοποθετηθεί στα 910 μ.Χ. Όπως εξηγεί ο καθ. Sharon, υπάρχει μια ολόκληρη ομάδα τέτοιων κειμένων που απαθανατίζουν την παροχή αγαθών – όπως γη και αντίστοιχες φορολογικές απαλλαγές – από τους χαλίφες σε οπαδούς τους οι οποίοι προέρχονταν συνήθως από τις τάξεις των απόστρατων αξιωματικών. Η νέα επιγραφή μπορεί λοιπόν να προστεθεί στην ομάδα αυτή.
Γιατί όμως αυτή η αθρόα παροχή προνομίων και αγαθών; Η εποχή της επιγραφής χαρακτηρίζεται από τη διαμάχη δύο αραβικών δυναστειών, των Αββασιδών και των Φατιμιδών για τον έλεγχο του Ισραήλ. Από τους Αββασίδες, ο χαλίφης Al-Muqtadir ( 908-932 )- γνωστός και ως «Εμίρης των Πιστών», σκοπεύοντας να προασπίσει την κυριαρχία του την περιοχή μπροστά στην απειλή των Φατιμιδών, μοίραζε γη εντός των ορίων της σε υποστηρικτές του. Η τακτική αυτή είναι γνωστή και είχε εφαρμοστεί σε διάφορες περιόδους με σκοπό να μετατρέψει το γενικό εδαφικό ζήτημα προσωπική υπόθεση του κάθε ισχυρού άνδρα.
Πηγή: Art Daily, 18/02/10
Ζ.Ξ.
