Έτοιμη είναι η πρώτη κερκίδα ενός από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα θέατρα του αρχαίου ελληνικού κόσμου που αργοπεθαίνει — εκείνου της Δωδώνης που διαλύεται μέρα με τη μέρα λόγω της διάβρωσης του αρχαίου λίθου (φθείρονται από την υγρασία με επακόλουθο κάθε λίθος να κόβεται στα δύο) με αποτέλεσμα σε μεγάλο μέρος του θεάτρου να λείπει το 1/3 του ύψους των εδωλίων! Η συνολική σωτηρία του ωστόσο μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός. Κι αυτό διότι, παρά το γεγονός ότι οι μελέτες είναι έτοιμες και το πιλοτικό πρόγραμμα σε εξέλιξη, δεν υπάρχουν χρήματα για την υλοποίησή τους.
Αν και σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό έπρεπε να έχουν αναστηλωθεί ήδη από το 2008 και οι δύο πρώτες κερκίδες (δεξιά όπως κοιτά ο επισκέπτης το κοίλο) που έχουν ενταχθεί στο πιλοτικό πρόγραμμα, η δυσκολία του εγχειρήματος προκάλεσε καθυστέρηση. Διότι για να σωθούν τα πρώτα εδώλια του θεάτρου, που χωρούσε 17.000 θεατές, χρειάστηκε να ξηλωθούν, να συντηρηθούν και να τοποθετηθούν ξανά σε στεγανοποιημένο υπόβαθρο —«θώρακα»— που δεν θα επιτρέψει τη συνέχιση της διάβρωσης. Όσο για τις θέσεις τους —πέρα των εμφανώς παρατοποθετημένων— τα υπόλοιπα θα ξαναμπούν στις σημερινές (όπως τοποθετήθηκαν σε αναστήλωση του ´60), καθώς δεν δίνεται έμφαση στην αποκατάσταση της γεωμετρίας του μνημείου που χτίστηκε την περίοδο 297-272 π.Χ.
Τον πρώτο λόγο από εδώ και πέρα έχει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, το οποίο και θα κρίνει τα αποτελέσματα των πιλοτικών επεμβάσεων. Από τη στιγμή που θα γνωμοδοτήσει θετικά, θα αρχίσει το κυνήγι της χρηματοδότησης, πιθανόν από την περιφέρεια της Ηπείρου, καθώς παραμένει άγνωστο αν και τι ποσά θα εξασφαλίσει το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού από το νέο κοινοτικό πλαίσιο (ΕΣΠΑ). Στο μεταξύ ήδη στον μείζονος σημασίας αρχαιολογικό χώρο έχουν διαμορφωθεί διαδρομές, έχει γίνει περίφραξη, καθαρισμοί, ενώ εφαρμόστηκε ειδικό πρόγραμμα μέτρησης των κλιματολογικών συνθηκών, το οποίο και έδειξε στους ερευνητές ότι η αποσάθρωση του θεάτρου οφείλεται εν μέρει στις έντονες αυξομειώσεις της θερμοκρασίας και την υγρασία.
Πηγή: Τα Νέα, Μ. Αδαμοπούλου, 12/2/2010