Εικόνα εγκατάλειψης παρουσιάζει ο τρίτος σε επισκεψιμότητα αρχαιολογικός χώρος της Αττικής: το Σούνιο. Η ανυπαρξία περίφραξης καθιστά επικίνδυνο τον χώρο για τους επισκέπτες, οι οποίοι από ένα παραπάτημα μπορεί να βρεθούν στον γκρεμό από 80 μ. ύψος. Τα οχυρωματικά τείχη καταρρέουν και συγκρατούνται από μεταλλικά υποστυλώματα. Τουαλέτες δεν υπάρχουν και οι εκατοντάδες επισκέπτες καθημερινά αναγκάζονται να σχηματίζουν ουρές έξω από τις ελάχιστες του εστιατορίου.
Οι μελέτες για να αλλάξει η εικόνα είναι έτοιμες, με χρηματοδότηση από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και εγκρίθηκαν από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, όμως χρήματα δεν υπάρχουν με αποτέλεσμα το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού να περιμένει να εξασφαλίσει κονδύλια από το επόμενο Πλαίσιο Στήριξης (ΕΣΠΑ).
«Η εικόνα που εμφανίζει ο χώρος είναι απογοητευτική», έλεγε στο τραπέζι του ΚΑΣ η προϊσταμένη της Β΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Ιωάννα Δρακωτού, η οποία τόνισε πως οι επισκέπτες δεν λαμβάνουν υπόψη τους την πινακίδα που τους παροτρύνει να μην απομακρύνονται, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος. Δεν είναι λίγες οι φορές μάλιστα «που έχουν γίνει απόπειρες αυτοκτονίας από τον απότομο βράχο»- άλλωστε και ο Αιγέας από εκεί αυτοκτόνησε όταν είδε τα μαύρα πανιά στο πλοίο του Θησέα που επέστρεφε από την Κρήτη. Αφύλακτος από την πλευρά της θάλασσας, ο αρχαιολογικός χώρος (υπάρχει υποτυπώδης περίφραξη) φιλοξενεί τις νύχτες ακόμη και τελετές μαγείας, όπως μαρτυρούν «περίεργα κατάλοιπα».
Στις άμεσες προτεραιότητες δεν είναι η ανασκαφή του αρχαιολογικού χώρου- έχει ανασκαφεί ελάχιστα τον 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα, ενώ πυρκαγιά του 1993 έγινε αιτία για την αποκάλυψη ορισμένων αρχαιοτήτων. Είναι η τοποθέτηση προστατευτικών κιγκλιδωμάτων- ιδιαιτέρως από την πλευρά της θάλασσας- και η διαμόρφωση διαδρομών με πινακίδες και παγκάκια. «Σήμερα όλοι επισκέπτονται τον ναό του Ποσειδώνα. Δεν συνειδητοποιούν όμως πως υπήρχαν σπίτια, νεώσοικοι… Ήταν ένας οχυρωμένος οικισμός» εξηγεί η κ. Δρακωτού και τονίζει πως μέσω της ίδιας μελέτης θα επιχειρηθεί και η ανάδειξη του γειτονικού ναού της Αθηνάς Σουνιάδος (500 μ. από τον ναό του Ποσειδώνα) που δεν τον επισκέπτεται κανείς.
Προτεραιότητα αποτελεί επίσης η κατασκευή χώρων υγιεινής στη θέση αυθαίρετου μίνι μάρκετ δίπλα στο πάρκινγκ μαζί με πωλητήριο, ενώ λύση θα αναζητηθεί για το θέμα της πρόσβασης των ΑμεΑ.
«Το τείχος καταρρέει και στο μεγαλύτερο τμήμα του συγκρατείται με μεταλλικές δοκούς» παραδέχτηκε η κ. Δρακωτού για τον χώρο που έχει να δεχθεί αναστηλωτική φροντίδα τα τελευταία 50 χρόνια. Και αν η σχετική μελέτη είναι έτοιμη από το 2007 και παρά το γεγονός ότι «το εύθριπτο υλικό για την αναστήλωση υπάρχει στην Αίγυπτο», κατά τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων Δημοσθένη Ζιρώ, δεν έχει υλοποιηθεί, καθώς δεν έχουν βρεθεί οι απαραίτητες 100.000 ευρώ.
Ο ναός του Ποσειδώνα έχει τα δικά του «Ελγίνεια». Σπόνδυλοι των κιόνων του από τον 17ο αιώνα μεταφέρονταν ως διακοσμητικά σε κήπους της Ευρώπης. Πέντε βρίσκονται στο Βερολίνο, από τρεις σε Βενετία και Λονδίνο, ενώ αρκετοί βρίσκονται είτε στη θάλασσα είτε σφηνωμένοι στους βράχους κάτω από τον ναό

Θησαυρός στο πυροβολείο

Ένας θησαυρός κρυβόταν για δύο δεκαετίες στα θεμέλια του παλαιού πυροβολείου, στον αρχαιολογικό χώρο. Αν και ο Αναστάσιος Ορλάνδος- τότε διευθυντής αναστήλωσης- ζητούσε επίμονα την κατεδάφισή του, οι τεχνίτες δεν το κατεδάφιζαν καθώς το είχαν ως απάγκιο. Είκοσι χρόνια όμως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμφανίστηκαν ανήμερα το Πάσχα δύο μεσόκοποι ξένοι, πιθανόν βετεράνοι του πολέμου. Έσκαψαν στα θεμέλια, πήραν ένα στρατιωτικό κουτί, προφανώς με πολύτιμο περιεχόμενο, και έφυγαν. Το γεγονός προκάλεσε την μήνιν του Ορλάνδου, ο οποίος θεώρησε πως η ολιγωρία των τεχνιτών έγινε αιτία να χαθεί ο θησαυρός, όπως ανέφερε στο ΚΑΣ ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και μέλος του ΚΑΣ, Μανώλης Κορρές.

Πηγή: Τα Νέα, Μ. Αδαμοπούλου, 15/1/10