Τον ναό της Ιππίας Αθηνάς, η οποία λατρευόταν στον αρχαίο δήμο των Αχαρνών, εντόπισαν οι ανασκαφές δίπλα ακριβώς στο αρχαίο θέατρο, το οποίο επίσης ανακαλύφθηκε πρόσφατα! Ένας ισχυρός τοίχος χτισμένος με μεγάλους ογκολίθους είναι η πρώτη ένδειξη για τον ναό, συγκεκριμένα το θεμέλιο της κρηπίδας του, όπως πιστεύει η αρχαιολόγος κυρία Μαρία Πλάτωνος η οποία διενεργεί την ανασκαφική έρευνα. Και όταν απομακρυνθεί το παλιό ισόγειο εργαστήριο αλουμινοκατασκευών που βρίσκεται από πάνω, ο δρόμος θα είναι ελεύθερος για την αποκάλυψη του σημαντικότατου ιερού των Αχαρνέων.
Η θέση του μάλιστα όπως και του αρχαίου θεάτρου φυσικά, σε απόσταση μόλις 150 μέτρων από την κεντρική πλατεία του σύγχρονου δήμου, μαρτυρεί ότι το κέντρο και του αρχαίου δήμου βρισκόταν ακριβώς εκεί!

Αλλά δεν ήταν αυτή η μόνη έκπληξη που επεφύλαξε στο κοινό της η κυρία Πλάτωνος προχθές το βράδυ στην ομιλία της στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σχετικά με τον «πολυανθρωπότερο», κατά τον Θουκυδίδη, δήμο της πόλης-κράτους των Αθηνών. Το μεγαλύτερο νεκροταφείο που έχει ανασκαφεί ως τώρα, με 400 τάφους και εντυπωσιακά ευρήματα, βρέθηκε στην περιοχή του Σιδηροδρομικού Κέντρου Αχαρνών. Μικρότερα νεκροταφεία και μεμονωμένοι τάφοι, οδικές αρτηρίες, παρόδια ιερά, αρδευτικά έργα, ρωμαϊκές βίλες, πολλά επιτύμβια μνημεία και σημαντικές επιγραφές φανερώνουν τον πλούτο και την άνθηση μιας μεγάλης περιοχής επί αιώνες.

Μία πολύ σημαντική επιγραφή του 4ου αιώνα π.Χ. στην οποία αναφέρεται το ιερό της Αθηνάς Ιππίας και το θέατρο των Αχαρνών- βρέθηκε σε δεύτερη χρήση ως κάλυμμα αγωγού σε δημόσιο βαλανείο πίσω από τη βυζαντινή εκκλησία του Αϊ-Γιάννη κοντά στο θέατροαποτελεί μία ακόμη επιβεβαίωση του κέντρου του αρχαίου δήμου, ενώ τη θέση του ιερού της Ιππίας Αθηνάς φανερώνουν δύο αναθηματικές επιγραφές: η μία από κάποια ιέρεια της θεάς και η άλλη από έναν άνδρα ονόματι Πομπήιο ο οποίος αφιέρωνε στον ναό για τα αγροτικά Διονύσια.

Ανάμεσα στο μέγα πλήθος των ευρημάτων αξίζει να αναφερθεί και η μαρμάρινη θήκη η οποία βρέθηκε κοντά στο δημαρχείο των Αχαρνών και περιλάμβανε μια χάλκινη υδρία με έξι αλάβαστρα από φλεβωτό μάρμαρο, δύο από τα οποία έφεραν επικάλυψη χρυσού. Επίσης μια μαρμάρινη σαρκοφάγος που περιείχε περίπου 100 αστραγάλους (αρχαίο παιχνίδι) καθώς και οστέινα εργαλεία που πιθανώς είχαν σχέση με το επάγγελμα το νεκρού. Εκπληκτικά εξάλλου ήταν τα ευρήματα από το νεκροταφείο του Σιδηροδρομικού Κέντρου, μεταξύ των οποίων ένας πήλινος λέβητας γνωστού αθηναίου ζωγράφου του 5ου αιώνα π.Χ. με παράσταση συμποσίου του Διονύσου με τον Ηρακλή, ένας οξύκορφος αμφορέας παναθηναϊκού τύπου της αρχαϊκής εποχής με παράσταση ιππέων και την επιγραφή «Νικίας εποίησεν», πολλές λήκυθοι με παραστάσεις μαχών, αρματοδρομιών και νεκροδείπνων, λουτροφόροι, πινάκια, αλλά και μικρά αγγεία για αρωματικές ύλες, ειδώλια, ζώδια και άλλα. Κερκίδα κάτω από τα θεμέλια καφετέριας
Η ανακάλυψη του θεάτρου, επίσης από την κυρία Πλάτωνος, στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου της ΒΔ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων, ήταν εκείνη που επιβεβαίωσε τη θέση του αρχαίου δήμου, όπου θα πρέπει να αναζητηθούν ακόμη η αγορά, οι ναοί και άλλα δημόσια οικοδομήματα.

Ως τώρα έχει έλθει στο φως η μία κερκίδα του θεάτρου, με ένδεκα σειρές εδωλίων σε ημικυκλική διάταξη, ενώ μια δεύτερη, της οποίας ανασκάφηκε μικρό τμήμα, συνεχίζεται, όπως πιστεύει η αρχαιολόγος, κάτω από το θεμέλιο νεόκτιστης καφετέριας. «Πιθανώς πάνω από τα εδώλια είχε τοποθετηθεί ξύλινη επένδυση, ενώ για μεγαλύτερη άνεση χρησιμοποιούσαν κατά τις παραστάσεις μικρά υφασμάτινα μαξιλάρια» είπε η κυρία Πλάτωνος, δίνοντας μια ιδέα για τη λειτουργία του θεάτρου. Ωστόσο οι ανασκαφές έχουν διακοπεί ώσπου να γίνουν απαλλοτριώσεις τριών οικοπέδων και της… καφετέριας. Οσο για τα άλλα δημόσια οικοδομήματα, «πρέπει να αναζητηθούν γύρω από το θέατρο σε μια ζώνη που ορίζεται από την πλατεία του Αγίου Βλασίου ως τους λόφους των Αγίων Σαράντα Μαρτύρων και του Προφήτη Ηλία» πρόσθεσε. «Τραχείς, απαίδευτους και άμουσους», χαρακτηρίζει ο Αριστοφάνης τους Αχαρνείς, αλλά μόνο κατά το πρώτο- λόγω της γειτνίασής τους με την Πάρνηθα – ήταν ακριβής, όπως επιβεβαιώνεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα.

Πηγή: Το Βήμα, Μ. Θερμού, 2/12/09