Τετρασέλιδο αφιέρωμα στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης φιλοξενήθηκε στο ένθετο G2 του χθεσινού φύλλου της αγγλικής εφημερίδας « Τhe Guardian». Ο άγγλος δημοσιογράφος Στίβεν Μος δηλώνει με υπερηφάνεια πως « αποδέχθηκε την πρόσκληση να είναι ο πρώτος δημοσιογράφος που θα δει τις ολοκληρωμένες αίθουσες του μουσείου, καθώς και ο πρώτος άνθρωπος που θα φωτογραφίσει το εσωτερικό της γυάλινης αίθουσας στην κορυφή του κτιρίου που θα στεγάσει τα Γλυπτά που ανήκουν στους Έλληνες ». Παρ΄ όλο που αναγνωρίζει την τιμή που τού έγινε να επισκεφθεί προ των εγκαινίων το μουσείο, αυτό δεν τον εμποδίζει να προχωρήσει σε διάφορα μειωτικά σχόλια ή σε παρατηρήσεις που ενισχύουν την οπτική της βρετανικής κυβέρνησης όσον αφορά τα Γλυπτά. Με πολύ έντεχνο τρόπο π.χ. ξεκινάει παραθέτοντας τα «προβλήματα» που ακόμη ζητούν λύση προκειμένου να λειτουργήσει κανονικά το Μουσείο, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι ίσως να μην είμαστε και τόσο ικανοί ή έτοιμοι όσο θέλουμε να διακηρύσσουμε. Με οδηγό τον καθηγητή κ. Δ. Παντερμαλή, πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου του Μουσείου, ο δημοσιογράφος αναφέρει μερικές από τις εκκρεμότητες που μένει να λυθούν μέχρι την τελευταία στιγμή: κάποιο πρόβλημα με τα καλώδια ή το πωλητήριο που είναι «ένα άδειο κέλυφος». «Και όμως, ο καθηγητής επιμένει ότι όλα θα είναι έτοιμα για τα επίσημα εγκαίνια από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας το Σάββατο» σχολιάζει. Αφού θαυμάσει το κάλλος των αγαλμάτων και περιηγηθεί στο τρίτο επίπεδο που φιλοξενεί τις λίθους της Ζωφόρου- το επίπεδο που έχει παραμείνει ως τώρα ερμητικά κλειστό και θα αποκαλυφθεί τη βραδιά των επισήμων εγκαινίων- καταπιάνεται με διεξοδική ανάλυση του θέματος που «καίει» τόσο εμάς όσο και τους Βρετανούς: Πρέπει τελικά τα Γλυπτά να επιστραφούν στους Έλληνες ή είναι καλά εκεί όπου βρίσκονται, δηλαδή στο Βρετανικό Μουσείο; Ο δημοσιογράφος υπερασπίζεται εν μέρει τον Έλγιν γράφοντας ότι τα κομμάτια που έκλεψε ήταν ήδη αποκομμένα από το μνημείο εξαιτίας του βομβαρδισμού από τους Βενετούς το 1687. Ισχυρισμός που είναι ανακριβής ιστορικά. Στη συνέχεια, αναπτύσσει τη «Θεωρία του παντός» (!): προσπαθεί δηλαδή να αποδείξει ότι η επιστροφή των Γλυπτών από τους Βρετανούς θα είχε νόημα μόνο εάν επρόκειτο να συμπληρωθεί η Ζωφόρος στην ολότητά της και έτσι να παρουσιαστεί στο πλήρες μεγαλείο της. Εφόσον όμως αυτό είναι σχεδόν αδύνατον, ποιος ο λόγος να γίνει αυτή η υποχώρηση από τη μεριά του Βρετανικού Μουσείου; Με αυτό το ευφυολόγημα πώς να τα βάλει κανείς;
Στη συνέχεια εισέρχεται στο πλάνο ο υπουργός Πολιτισμού κ. Αντ. Σαμαράς, που καταφθάνει με τη σειρά του να συναντήσει τον άγγλο δημοσιογράφο. «Το μουσείο άρχισε να έχει τεράστια απήχηση, που κορυφώνεται σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Αγγλίας όπου η κοινή γνώμη είναι υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών. Φαίνεται ότι για πρώτη φορά οι Άγγλοι αρχίζουν να βλέπουν περιθώριο για σοβαρή συζήτηση» υποστηρίζει ο υπουργός.
Πώς είναι βέβαια δυνατόν κάτι τέτοιο όταν, όπως πληροφορούμαστε λίγες αράδες πιο κάτω, εκπρόσωπος του βρετανικού υπουργείου Πολιτισμού, ΜΜΕ και Αθλητισμού δήλωσε εκ νέου πως δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση; «Ποτέ μη λες ποτέ» είπε ο εκπρόσωπος, «αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι συνθήκες θα αλλάξουν ποτέ». Τρία ποτέ σε μία πρόταση μάλλον τα λένε όλα…
Πηγή: Το Βήμα, 17/6/09
