Η αμφιβολία θα μείνει για πάντα. Αν δηλαδή το μοναδικό χρυσό μυκηναϊκό δαχτυλίδι του 15ου αι. π.Χ. που παρέδωσε μια κυρία είχε πράγματι βρεθεί από τον πεθερό της πριν από πολλά χρόνια στ’ Αναφιώτικα και αν προέρχεται από τα «μπάζα» της Ακρόπολης ή από κάπου αλλού. Οι ειδικοί επιστήμονες του υπουργείου Πολιτισμού και του «Δημόκριτου» όμως αποφάνθηκαν ότι το σπάνιο αυτό χρυσό δαχτυλίδι είναι γνήσιο, αρχαίο, 18 καρατίων. Συνεπώς η γυναίκα, η οποία το ανακάλυψε μετά το 2004 κρυμμένο στο κοτέτσι του πεθερού της στη Βάρη, θα πρέπει να αποζημιωθεί ικανοποιητικά από το κράτος. Επιτροπές εκτιμήσεων επί επιτροπών, προσφυγές στα δικαστήρια και διαπραγματεύσεις κατέληξαν σε δύο προτάσεις: εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ- τα εύρετρα- σύμφωνα με τους μεν, διακόσιες χιλιάδες ευρώ σύμφωνα με τους δε. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, αφού εξέτασε τις δύο τιμές κατέληξε στις εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ αντί για τις διακόσιες, με τις οποίες η ιδιοκτήτρια δήλωσε ότι δέχεται να συμβιβαστεί. Όσο για τη διαφορά των πενήντα χιλιάδων, απ’ ό,τι προκύπτει από τη συζήτηση του Αρχαιολογικού Συμβουλίου, είναι το τίμημα της αμφιβολίας όσον αφορά τον τόπο και τις συνθήκες εύρεσης, αφού είναι αδύνατον να αποδειχθεί εκ των υστέρων ότι το αρχαίο δεν προέρχεται από συστηματική ανασκαφή. Και η αμφιβολία είναι δικαίωμα του επιστήμονα.
Πηγή: Τα Νέα online, 12/2/2009 (Π. Κατημερτζή)
