Το Στόουνχεντζ χρησιμοποιούνταν ως χώρος ταφής, ακόμη και πριν δημιουργηθεί το λίθινο μνημείο, αποδεικνύουν νέες έρευνες. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι επρόκειτο για νεκροταφείο όχι απλών ανθρώπων αλλά ολόκληρης δυναστείας.
Όπως μεταδίδει το BBC, η περιοχή λειτουργούσε ήδη ως νεκροταφείο 500 χρόνια, πριν τοποθετηθούν οι γνωστοί μεγάλιθοι. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, οι τάφοι που βρέθηκαν στην περιοχή ίσως αντιπροσωπεύουν μια οικογένεια ελίτ και τους απογόνους της- ίσως μια δυναστεία. Σύμφωνα με την παραδοσιακή άποψη, οι αποτεφρώσεις και ενταφιασμοί έγιναν στην περιοχή μεταξύ 2700 π.Χ. και 2600 π.Χ. έναν περίπου αιώνα πριν από τη δημιουργία του μεγαλιθικού μνημείου.
Ο καθηγητής Μάικ Πάρκερ Πίρσον, του τμήματος Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ και οι συνάδελφοί του πραγματοποίησαν τη χρονολόγηση ενταφιασμών που εντοπίστηκαν στη διάρκεια ανασκαφής στη δεκαετία του 1950 και κρατήθηκαν στο κοντινό μουσείο του Σάλισμπερι.
Τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι οι ενταφιασμοί έγιναν στο σημείο από την αρχή του Στόουνχεντζ, γύρω στο 3000 π.Χ. μέχρι τη στιγμή που τοποθετήθηκαν οι μεγάλιθοι, δηλαδή περίπου στο 2500π.Χ. Ο πρώτος ενταφιασμός χρονολογείται μεταξύ 3030 π.Χ. και 2880 π.Χ. και βρέθηκε στα κοιλώματα γύρω από την άκρη του Στόουνχεντζ, γνωστές ως τρύπες του Αουμπρέι. Ο δεύτερος ενταφιασμός είναι ενός ενηλίκου και χρονολογείται μεταξύ 2930 π.Χ. και 2870 π.Χ. Ο πιο πρόσφατος ενταφιασμός είναι μιας γυναίκας 25 χρονών και χρονολογείται μεταξύ 2570 π.Χ. και 2340 π.Χ., περίπου την εποχή που τοποθετήθηκαν οι πρώτοι λίθοι στο χώρο.
Ο καθηγητής Πίρσον που καθοδηγεί το πρόγραμμα των ερευνών δηλώνει: «Δεν νομίζω ότι ήταν κοινοί οι άνθρωποι που θάβονταν στον Στόουνχεντζ. Ήταν ξεκάθαρα ένα ιδιαίτερο μέρος εκείνη την εποχή». Άλλοι επιστήμονες πάντως δεν συμμερίζονται αυτή την άποψη και θεωρούν ότι το μέρος «χρησίμευε» ως τόπος προσκυνήματος από ανθρώπους που ήθελαν να θεραπευτούν από κάποια ασθένεια.
Πηγή: in.gr, 30/05/2008
