Σκελετός 4,000 ετών με σημάδια λέπρας είναι πιθανόν το «κλειδί» του μυστηρίου της προέλευσης της ασθένειας.
Ο σκελετός ήρθε στο φως στην περιοχή Balathal, κοντά στο Udaipur της Ν.Δ. Ινδίας. Σύμφωνα με περιγραφή της Αμερικανίδας ανθρωπολόγου Gwen Robins (Appalachian State University) στο περιοδικό the journal PLoS One, τα οστά φέρουν σημεία διάβρωσης, στοιχείο το οποίο θεωρείται χαρακτηριστικό της λέπρας. Η χρονολόγηση επίσης υποδεικνύει ότι πρόκειται για το αρχαιότερο δείγμα ανθρωπολογικού υλικού με συμπτώματα της ασθένειας.
Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιστοριογραφία, η Ινδία θεωρείται όντως η περιοχή προέλευσης της λέπρας, η οποία φέρεται να μεταδόθηκε στον Ευρω-μεσογειακό χώρο τον 4ο αι. π.Χ. Μάλιστα έχει διατυπωθεί η υπόθεση ότι οι πρώτοι φορείς της ασθένειας υπήρξαν άνδρες από το στράτευμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι επέστρεψαν από την Ινδία περίπου την ίδια εποχή που η πρώτη γραπτή περιγραφή της ασθένειας εμφανίζεται στην Ευρώπη.
Στο παρελθόν, έχει υποστηριχθεί ότι ένα χωρίο στο Σανσκριτικό κείμενο Atharva Veda (1500 π.Χ.) περιέχει περιγραφή ασθένειας η οποία παραπέμπει σε συμπτώματα λέπρας. Η άποψη αυτή όμως είχε αμφισβητηθεί λόγω και της έλλειψης περισσότερων γραπτών και ανθρωπολογικών στοιχείων και, μέχρι σήμερα, ως αρχαιότερη κοινώς αποδεκτή γραπτή περιγραφή της ασθένειας θεωρείται ένα κείμενο του 6ου αι. π.Χ. Ο σκελετός του Udaipur, προγενέστερος και από το Σανσκριτικό κείμενο, μπορεί να θεωρηθεί ως ένα πολύ σημαντικό τεκμήριο για την αρχαιότητα της ασθένειας.
Ζ.Ξ.
Πηγή: New York Times, N. Wade, 26/5/09
http://www.nytimes.com/2009/05/27/science/27leprosy.html?_r=1&ref=health
