Τμήματα ενός οικισμού της Μέσης Εποχής του Χαλκού (2000-1700/1600 π.Χ.), ο οποίος ήταν οργανωμένος περικεντρικά, με διαδοχικούς περιβόλους, ένα καμπύλο σύμπλεγμα κτηρίων και οχύρωση, έφεραν στο φως οι ανασκαφές της Γαλλικής Σχολής Αθηνών στην κορυφή του λόφου Ασπίδας ή Προφήτη Ηλία Άργους.
Το ενδιαφέρον της οχύρωσης είναι σημαντικό για δύο κυρίως λόγους: αφενός διότι κατά τη Μέση εποχή του Χαλκού οχυρωμένοι οικισμοί είναι γνωστοί σε νησιά του Αιγαίου αλλά εξαιρετικά σπάνιοι στην ηπειρωτική Ελλάδα, και αφετέρου διότι, αν και σώζεται πολύ αποσπασματικά, λόγω της επανάχρησής του στα ιστορικά χρόνια, η κατασκευή του παρουσιάζει τα βασικά στοιχεία της κυκλώπειας τοιχοδομίας (ακατέργαστοι ογκόλιθοι με σφήνες) γνωστής, σε πιο μνημειώδη και εξελιγμένη μορφή, στις Μυκηναϊκές ακροπόλεις.
Και οι δύο αυτοί λόγοι συνδέονται με πνεύμα νεοτερικότητας, συλλογικότητας και εφευρετικότητας και σε καμία περίπτωση με το στερεότυπο της πολιτισμικής οπισθοδρόμησης και απομόνωσης που συνοδεύει συχνά την περίοδο.
Σε διάλεξή τους, με τίτλο «Ένα σπάνιο δείγμα “πρωτοκυκλώπειου” τείχους στη Μεσοελλαδική ακρόπολη της Ασπίδας Άργους», η αρχαιολόγος Α. Φίλιππα-Touchais (Γαλλική Σχολή Αθηνών) και ο G. Touchais (Ομότιμος καθηγητής Paris I)» θα αναφερθούν στη θέση της οχύρωσης στο ευρύτερο κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο, στην κατασκευή και την οργάνωσή της, καθώς και στις αλλαγές που υποθέτουν ότι σηματοδοτεί στο κοινωνικό, ιδεολογικό και συμβολικό σύστημα της εποχής.
Η διάλεξη θα δοθεί την Πέμπτη 11 Μαΐου 2017 και ώρα 19:00 (ΕΜΠ, Κτήριο Αβέρωφ, αμφιθέατρο 2), στο πλαίσιο σειράς διαλέξεων με τίτλο «Μαθήματα εμβαθύνσεως στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής» που διοργανώνει το Σπουδαστήριο της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ.
