Ξεκινώντας από χαρακτηριστικά κιονόκρανα των πρώτων χριστιανικών αιώνων (4ος-5ος) η Συλλογή των Γλυπτών του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης διαρθρώνεται χρονολογικά ως το τέλος της βενετσιάνικης περιόδου (μέσα 17ου αι.).
Στο πλαίσιο της χρονολογικής αυτής διάταξης έχουν οργανωθεί επιμέρους θεματικές ενότητες όπως εκκλησιαστική και αστική αρχιτεκτονική, γλυπτική για δημόσια και ιδιωτική χρήση, οι οποίες προσφέρουν στον επισκέπτη ποικίλες πληροφορίες για την κρητική κοινωνία και τις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού.
Λίθινα και μαρμάρινα αρχιτεκτονικά γλυπτά, επιτύμβιες επιγραφές, ανάγλυφα οικόσημα και σύμβολα κοσμικής ή θρησκευτικής εξουσίας αφηγούνται την ιστορία της μεσαιωνικής Κρήτης σε συνδυασμό με δύο βιντεο-προβολές και μία ηχητική εγκατάσταση.
Μεταξύ των εκθεμάτων διακρίνονται δύο εντυπωσιακά ψηφιδωτά από την περιοχή της Χερσονήσου, ενώ σε ειδική αίθουσα εκτίθενται αρχιτεκτονικά γλυπτά και επιγραφές από την Βασιλική του Αγίου Τίτου στη Γόρτυνα σε συνδυασμό με λειτουργικά σκεύη από τον ίδιο ναό.
Οι μετόπες του κτιρίου της Λότζιας στο Ηράκλειο (αρχές 17ου αι.), επιγραφές από τα τείχη όπου αποτυπώνεται η αγωνία του πολέμου και το μεγάλο μαρμάρινο μετάλλιο που κάποτε κοσμούσε την Πύλη του Αγίου Γεωργίου στην ίδια πόλη κυριαρχούν στην ενότητα της βενετσιάνικης περιόδου.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην εβραϊκή κοινότητα μέσα από τις λίγες επιγραφές που διασώθηκαν από το κτίριο της Συναγωγής και το νεκροταφείο.
Σε ξεχωριστή ενότητα παρουσιάζονται επιλεγμένα δείγματα οικοσήμων της ίδιας εποχής, με τα ίχνη των εθνοτικών κοινοτήτων του νησιού.
Διάσπαρτα είναι, επιπλέον, στους χώρους της Γλυπτοθήκης χαρακτηριστικά παραδείγματα δεύτερης χρήσης των αντικειμένων, όπως η περίπτωση της ανάγλυφης ψευδοσαρκοφάγου που μετατράπηκε σε δεύτερο χρόνο σε κρήνη.
Πηγή: Ιστορικό Μουσείο Κρήτης | www.historical-museum.gr