Σε κλίμα συγκίνησης, ο επί 41 χρόνια «Άγγελος του Μουσείου», ο διευθυντής που ταυτίστηκε με την κτιριακή ανάπλαση του Μουσείου, τον συνεχή εμπλουτισμό των συλλογών, την επιστημονική παραγωγή, την καθιέρωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, τη διαρκή ανάπτυξη και συνεχή παρουσία του Μουσείου Μπενάκη στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μα πάνω απ’ όλα, η προσωπικότητα που άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του Μουσείου και εισέπραξε την αγάπη και την βαθιά εκτίμηση του κοινού, ο Άγγελος Δεληβορριάς προσκάλεσε τους δημοσιογράφους για να ανακοινώσει και επίσημα την αποχώρησή του από το τιμόνι του Μουσείου.

Στο εξής καταλαμβάνει στη Διοικητική Επιτροπή τη θέση του Μαρίνου Γερουλάνου, ο οποίος παραιτήθηκε, όπως είχε συμφωνήσει ο ίδιος και όλα τα μέλη της ΔΕ, προκειμένου να δώσει τη θέση του στον Άγγελο Δεληβορριά, όταν εκείνος θα ήταν έτοιμος να αποχωρήσει.

Αναμενόμενη η εξέλιξη, αφού ο Άγγελος Δεληβορριάς είχε δηλώσει αρκετές φορές στο παρελθόν ότι «ήρθε η ώρα να αποχωρήσει» από τη θέση του διευθυντή. Μόνο που το κενό που αφήνει η αποχώρησή του είναι δυσαναπλήρωτο για το Μπενάκη, επειδή πρόκειται για τον άνθρωπο που οραματίστηκε και πραγματοποίησε με πολλούς αγώνες, ένα Μουσείο με τους δορυφόρους του (Πειραιώς, Ισλαμικής Τέχνης, Πινακοθήκη Γκίκα κ.ά.), κτίρια με συλλογές και εκθέσεις που αφηγούνται τον ελληνικό πολιτισμό στη διαχρονία –όχι μόνο την αρχαιότητα– και με εμβέλεια διεθνή.

Προς το παρόν, η διοικητική επιτροπή του Μουσείου Μπενάκη βρίσκεται σε αναζήτηση επιστημονικού διευθυντή, με ειδικότητα σε ένα από τα πολλά πεδία που ορίζουν οι συλλογές του Μουσείου. Η προκήρυξη της θέσης έχει ήδη ετοιμαστεί και εγκριθεί από την διοικητική επιτροπή και τον Άγγελο Δεληβορριά και αναμένεται να γνωστοποιηθεί.

«Θα επιλέξουμε τον καλύτερο. Θα αφιερώσουμε όσο χρόνο χρειαστεί», είπε η πρόεδρος της διοικητικής επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη, Αιμιλία Γερουλάνου.

Σε ατμόσφαιρα φορτισμένη, «με την ίδια αγωνία που αισθανόμαστε όλοι, όταν πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με ουσιαστικές αλλαγές, πράγμα καθόλου εύκολο», η Αιμιλία Γερουλάνου χαιρέτησε τον αποχωρούντα διευθυντή και του αναγνώρισε ότι «του οφείλονται όλα».

Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος, συνέχισε η κα Γερουλάνου, που «το προσωπικό του Μουσείου Μπενάκη ανέλαβε την πρωτοβουλία για την έκδοση ενός τιμητικού τόμου αφιερωμένου στον Άγγελο. Είναι αστείο, αλλά ένα από τα προβλήματα που αντιμετώπισαν ήταν ότι από την πρώτη καταγραφή του υλικού που θα έπρεπε να συμπεριληφθεί αλλά και των ανθρώπων που θα ήθελαν να συμμετάσχουν, το έργο γινόταν τετράτομο».

«Ξέρω καλά ότι ο Άγγελος θα ήθελε να έχει τελειώσει η θητεία του αλλιώς», κατέληξε η Αιμιλία Γερουλάνου. «Ξέρω καλά ότι τον βάρυναν αφάνταστα τα τελευταία χρόνια, όταν το Μουσείο αναγκάστηκε να περιορίσει το προσωπικό του και τις ώρες λειτουργίας του».

Φανερά συγκινημένος ο Άγγελος Δεληβορριάς αποχαιρέτησε, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «οραματίστηκε την ελληνική διαχρονία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: την ελληνική γλώσσα, την ελληνική ψυχή» και την υπερασπίστηκε σε βαθμό που τον κατηγόρησαν για ελληνομανία.

Διαμόρφωσε μια πρόταση για τον εθνικό ρόλο του Μουσείου, που δυστυχώς, όπως είπε «το ελληνικό κράτος δεν αντιλήφθηκε τη σημασία αυτής της πρότασης, που, στην τελική, είναι και διεθνής πρωτοτυπία Μουσείου. Αντίθετα με τα χρόνια περιοριζόταν η κρατική επιχορήγηση προς το Μπενάκη, με τα γνωστά, δυσάρεστα αποτελέσματα», τόνισε μεταξύ άλλων ο αποχωρών διευθυντής.