Στις 12 Νοεμβρίου 2013, η αρχαιολογική κοινότητα έχασε ένα από τα εξέχοντα μέλη της. Ο Στυλιανός Αλεξίου, αρχαιολόγος-φιλόλογος, πέθανε σε ηλικία 92 ετών. Το έργο του υπήρξε σημαντικό και πολυδιάστατο. Ίδρυσε τα μουσεία των Χανίων και του Αγίου Νικολάου, ενώ στο μουσείο Ηρακλείου, του οποίου υπήρξε διευθυντής, δημιούργησε μια επιπλέον πτέρυγα και την αίθουσα της Συλλογής Γιαμαλάκη. Από το 1977 έως το 1991, διατέλεσε Γενικός Έφορος Αρχαιοτήτων Κρήτης.
Ως ανασκαφέας έφερε στο φως τους πρωτομινωικούς θολωτούς τάφους της Λεβήνος (Λέντα) και τους υστερομινωικούς τάφους του Λιμένα Κνωσού, ενώ μερικές ακόμα από τις ανασκαφές που πραγματοποίησε είναι στον Κατσαμπά, στην Αγία Πελαγία Κρήτης και αλλού. Δημοσίευσε όλες του τις ανασκαφές καθώς και πολλές μελέτες κοινωνικού και πολιτισμικού χαρακτήρα για την Κρήτη του 16ου και 17ου αιώνα, αλλά και θέματα ιστορικής γλωσσολογίας με έμφαση στο κρητικό ιδίωμα. Το πόνημά του Σολωμός αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα της φιλολογικής επιστήμης των σολωμικών σπουδών. Τέλος, οι φιλολογικές του μελέτες Ερωτόκριτος, Απόκοπος, Βοσκοπούλα, Διγενής Ακρίτας είναι κείμενα αναφοράς για τη μελέτη της νεοελληνικής γραμματείας.
Υπήρξε ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας και του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και επίτιμος διδάκτωρ των πανεπιστημίων της Πάντοβα, των Αθηνών και της Κύπρου.
Ο Στυλιανός Αλεξίου γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1921 σε λόγια οικογένεια. Ήταν γιος του σονετογράφου Λευτέρη Αλεξίου, εγγονός του λογίου και εκδότη Στυλιανού Αλεξίου και ανιψιός της Έλλης Αλεξίου και της Γαλάτειας Καζαντζάκη.
