Στα συρτάρια του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού παραμένει το φιλόδοξο σχέδιο για τη δημιουργία ενός μεγάλου μουσείου σύγχρονης τέχνης στη Θεσσαλονίκη.

Το νέο μουσείο θα προέκυπτε από τη συνένωση του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Δεν επρόκειτο ούτε για συγχώνευση ούτε για συρρίκνωση κάποιου από τα δύο μουσεία. Αντί να λειτουργούν από απόσταση, γεωγραφική και ουσιαστική, οι δύο δυναμικοί φορείς της Θεσσαλονίκης, που έχουν έτσι κι αλλιώς συγγενική στόχευση και παρεμφερές αντικείμενο, θα έδιναν τη θέση τους σε ένα νέο μουσείο, το οποίο θα διέθετε τη μεγαλύτερη συλλογή έργων σύγχρονης και μοντέρνας τέχνης στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια (πάνω από 5.000 έργα), καθώς και αρχεία για τις τέχνες με περισσότερες από 10.000 μονάδες. Σε περίοδο κρίσης, το εγχείρημα αυτό όχι μόνο θα έδινε νέα πνοή στην εικαστική σκηνή της Θεσσαλονίκης αλλά και θα εξοικονομούσε πόρους στην ελληνική Πολιτεία.

Η ιδέα για τη δημιουργία του μεγάλου μουσείου σύγχρονης τέχνης γεννήθηκε επί υπουργίας Παύλου Γερουλάνου και το σχέδιο, ύστερα από αρκετές συζητήσεις, προωθήθηκε σε πιο ουσιαστική φάση το χειμώνα που πέρασε. Συγκροτήθηκε μάλιστα ομάδα εργασίας, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι του ΚΜΣΤ, του ΜΜΣΤ, του δήμου Θεσσαλονίκης και του τότε υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. Η ομάδα επεξεργάστηκε σειρά προτάσεων για να τις θέσει υπόψιν του υπουργού. Μεσολάβησαν οι εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου και το εγχείρημα έμεινε ανολοκλήρωτο.

Με αβαντάζ του ΚΜΣΤ την πολύτιμη συλλογή Κωστάκη, με έργα της ρωσικής πρωτοπορίας, τον εθελοντισμό και την κοινωνία των πολιτών για το ΜΜΣΤ, τα δύο μουσεία συνεργάζονται έτσι κι αλλιώς την τελευταία πενταετία στο πλαίσιο του πρότζεκτ «5 Μ» (μαζί με το Αρχαιολογικό, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και το Τελλόγλειο). Οι συζητήσεις του τελευταίου καιρού αφορούσαν μία καλύτερη και πιο συστηματική συνεργασία στο μέλλον. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΜΜΣΤ, Ντένης Ζαχαρόπουλος, «τα δύο μουσεία είναι σαν δύο άνθρωποι που συζούν αλλά δεν παντρεύονται». Ο ίδιος θεωρεί ότι είναι κρίμα που δεν έγινε ακόμη ο «γάμος» αυτός ανάμεσα σε «ένα μουσείο που διαθέτει τεράστια ιδιωτική συλλογή κι ένα μουσείο που έχει σοβαρό επιστημονικό προσωπικό και τη Συλλογή Κωστάκη».