Η Ακρόπολη κατοικείται εδώ και 5.000 χρόνια. Θα το αποδεικνύουν μεγάλες βιτρίνες με αγγεία, ειδώλια, εργαλεία από κατοικίες, τάφους, πηγάδια και εργαστήρια που ανασκάφτηκαν στις υπώρειές της και θα εκτίθενται στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης (του οποίου τα εγκαίνια έχουν αναβληθεί) δίπλα στις κυλιόμενες και τις γυάλινες σκάλες ανόδου, σύμφωνα με τη μουσειολογική μελέτη που συζητήθηκε χθες στο Συμβούλιο Μουσείων -με πολλές και υπερβολικές κόντρες, καθώς πολλοί θυμήθηκαν εκ των υστέρων τις αντιρρήσεις τους περί «μουσείου αντιγράφων» σε ποσοστό 55% για τα γλυπτά του Παρθενώνα, περί «μουσείου αριστουργημάτων ή μουσείου μαρτυρίας» και «αισθητικής»- και εγκρίθηκε τελικά ομόφωνα. Τα παραπάνω εκθέματα θα τεκμηριώσουν το μοναδικό φαινόμενο της αδιάσπαστης συνέχειας της ζωής της Ακρόπολης, των χώρων και των χρόνων από τα Νεολιθικά χρόνια έως τις μέρες μας.

Η χαμένη Ακρόπολη: στην πρώτη στάθμη του νέου μουσείου ο επισκέπτης θα βλέπει τεράστια πώρινα αρχιτεκτονικά γλυπτά, αετώματα με άγρια θηρία, θαλάσσιους δαίμονες, ήρωες όπως ο Ηρακλής και Θεούς όπως η Αθηνά στη Γιγαντομαχία, μετώπες, σίμες και ακρωτήρια με ζωηρά χρώματα, τα μόνα κατάλοιπα των χαμένων πρώτων ναών που υπήρχαν πριν από τον Παρθενώνα από τον 8ο αιώνα π.Χ. έως το 450 π.Χ.

Αγάλματα προσφοράς: κάτω από το δάσος των κιόνων του κτιρίου, λουσμένα στο φυσικό φως θα στέκουν σε βάθρα από μάρμαρο Ελικώνα τα πρώτα μαρμάρινα αγάλματα: κομψές Κόρες, Ιππείς, Γραφείς, Άνδρες. Είναι τα αναθήματα, δηλαδή οι προσφορές πολιτών στη Θεά Αθηνά, που έστεκαν στον υπαίθριο χώρο γύρω από τους πρώτους ναούς της Ακρόπολης.

Ο Μίτος της Αριάδνης: «Στην ανακάλυψη του Μουσείου δεν είναι η χρονολογική σειρά που μετράει, αλλά η τοπογραφία της ίδιας της Ακρόπολης», τόνισε ο πρόεδρος του Οργανισμού Ανέργεσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης Δημήτρης Παντερμαλής. «Εφαρμόσαμε τολμηρές λύσεις, όπως είναι η εξωστρέφεια που εισάγει το γυάλινο κέλυφος και το φυσικό φως, καθώς και νέα υλικά και τεχνολογίες». Αλλά και την αρχή της εξυπηρέτησης και πληροφόρησης των επισκεπτών, καθώς ολόκληρο το ισόγειο και ο μισός ημιώροφος διατίθενται γι΄ αυτόν τον σκοπό. Οι προδιαγραφές υπαγορεύτηκαν από τα εκθέματα και την ιδιαιτερότητα του χώρου που στηρίζεται σε εκατό πασσάλους, πάνω από μία ολόκληρη συνοικία με ζωή δέκα αιώνων στην περιοχή Μακρυγιάννη.

Αντίλογος: «Το κτίριο καταπίνει τα εκθέματα», τόνισε χαρακτηριστικά η Ιωάννα Παπαντωνίου, μέλος του Συμβουλίου Μουσείων, αναφερόμενη στη δυσαναλογία που εμφανίζουν οι δύο κύριοι χώροι του μουσείου. «Η μεν αίθουσα του Παρθενώνα έκτασης 2.400 τ.μ. μοιάζει πολύ μικρή, ενώ η τεράστια υπόστυλη αίθουσα των Αρχαϊκών μοιάζει να συνθλίβει τα μικρά και κομψά γλυπτά». Από την άλλη, ο Δημήτρης Κωνστάντιος δεν αναρωτήθηκε «πού είναι η Βυζαντινή Ακρόπολη».
Η πυλωτή του νέου μουσείου στεγάζει ανασκαφή τεσσάρων στρεμμάτων μιας συνοικίας με συνεχή ζωή 1.000
ετών, έως τον 10ο αιώνα μ.Χ.

Η γυάλινη αίθουσα: η επανένωση όλων των σωζόμενων γλυπτών του Παρθενώνα, μετά τον διαμελισμό τους από την έκρηξη του 1687 και την αρπαγή τους από τον Έλγιν το 1801-1803, πραγματοποιείται μ΄έναν συμβιβασμό. Τα μισά γλυπτά είναι τα αυθεντικά φιλοτεχνημένα σε πεντελικό μάρμαρο. Τα άλλα μισά είναι ψυχρά γύψινα αντίγραφα που προβάλλουν την ανάγκη επανένωσης, αλλά και αποκαθιστούν για πρώτη φορά την εντυπωσιακή ολοκληρωμένη εικόνα. Σε ύψος 1,5 μ. από το έδαφος, θα βλέπουμε τη ζωφόρο με την ανάγλυφη πομπή των Παναθηναίων- αρχικού μήκους 160 μέτρων- να περιτρέχει τον τοίχο της αίθουσας που απομιμείται το κυρίως ιερό του ναού. Σε ύψος 2,5 μ. ανάμεσα στις 46 σύγχρονες κολόνες από μπετόν, θα «κρέμονται» οι απολαξευμένες αυθεντικές μετόπες και περίπου 16 γύψινα αντίγραφα αυτών που βρίσκονται στο εξωτερικό. Στις στενές πλευρές της αίθουσας -Παρθενώνας, σε βάθρα ύψους 0,80 μ. από το έδαφος θα εκτίθενται τα σωζόμενα μέρη από τα 48 ολόγλυφα υπερμεγέθη αγάλματα των δύο αετωμάτων, που έστεκαν αρχικά κάτω από τις στέγες του ναού. Έτσι, θα έχουμε το μοναδικό προνόμιο να περιεργαστούμε την πίσω όψη τους!

Πηγή: Τα Νέα, Π.Κατημερτζή, 10/2/09