Τις καιρικές συνθήκες αλλά και τα περίεργα του καιρού όπως συνέβησαν κατά τον 9ο και 10 αι. στην περιοχή του σημερινού Ιράκ  κατόρθωσαν να ανασυνθέσουν επιστήμονες, με τη βοήθεια μιας σειράς αραβικών χειρογράφων της εποχής.

Συγκεκριμένα, η επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον δρα Fernando Domínguez-Castro, εξέτασε χειρόγραφα επιστημόνων, ιστορικών και χρονογράφων  από το Ιράκ που έδρασαν μεταξύ του 816 και του 1009 μ.Χ. Στα κείμενα αυτά βρήκαν ενδείξεις μυστήριων καιρικών φαινομένων που είτε επηρέαζαν την κοινωνία  – ξηρασία, πλημμύρες – είτε ήταν τόσο σπάνια και γι αυτό το λόγο καταγράφονταν – χαλαζόπτωση, πάγωμα ποταμών, χιονόπτωση.

Η έρευνα έδειξε ότι σε γενικές γραμμές υπήρξε μια πτώση θερμοκρασίας κατά το πρώτο μισό του 10ου αι. , συμπεριλαμβανόμενης μιας απότομης αλλαγής τον Ιούλιο του 920 μ.Χ. και τριών περιπτώσεων χιονόπτωσης, το 908, το 944 και το 1007. Στη σημερινή εποχή, χιονόπτωση στη Βαγδάτη σημειώθηκε μόνο το 2008. Ο δρ Domínguez-Castro μάλιστα σημειώνει ότι η πτώση της θερμοκρασίας τον Ιούλιο του 920 ίσως συνδέεται με μια μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη. Παραδέχεται όμως ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για την επιβεβαίωση της ιδέας αυτής.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Weather. Η βιβλιογραφική παραπομπή είναι η εξής: F. Dominguez-Castro, J. M. Vaquero, M. Marin, M. C. Gallego, R. Garcia-Herrera, “How useful could Arabic documentary sources be for reconstructing past climate,” Weather, Wiley-Blackwell, DOI: 10.1002/wea.835