Συναρπαστικές αποκαλύψεις που πρόκειται να ρίξουν περισσότερο φως στη σημασία της Αβύδου, ιερής πόλης των αρχαίων Αιγυπτίων, σημειώθηκαν κατά την τελευταία ανασκαφική περίοδο στο χώρο.

Αυτό τουλάχιστον υποστήριξε η αρχαιολόγος Mary-Ann Pouls Wegner, διευθύντρια της ανασκαφής και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Τορόντο, στην πρόσφατη συνάντηση της Society for the Study of Egyptian Antiquities που πραγματοποιήθηκε στο Τορόντο.

Στην κορυφή των αποκαλύψεων της ομάδας ένα αινιγματικό μνημειακό πλίνθινο κτίριο στο οποίο βρέθηκαν τουλάχιστον 83 ταριχευμένα ζώα, στην πλειοψηφία τους σκύλοι (με εξαίρεση δύο γάτες και μερικά αιγοπρόβατα). Το κτίριο θύμιζε ναό: διαθέτει τρεις αίθουσες, παρατεταγμένες στο δυτικό τμήμα του ενώ στο ανατολικό υπάρχει διάδρομος. Οι δε τοίχοι έχουν 2 μ. πάχος. Επιγραφές από το χώρο συνδέουν το κτίριο με τον φαραώ Σέτι Α΄(1290–1279 π.Χ.), στην εποχή του οποίου άλλωστε χρονολογούνται και πλίνθοι που έχουν βρεθεί σε ναό της θέσης κατασκευασμένο από τον ίδιο ηγεμόνα.

Όσο για τα ταριχευμένα ζώα, αυτά εντοπίστηκαν σε μια από τις αίθουσες του κτιρίου. Οι αρχαιολόγοι δεν είναι σίγουροι για το αν είναι σύγχρονα με το μυστηριώδες αρχιτεκτόνημα ή ακόμη και για τον ρόλο τους ( θυσίες;). Εικάζεται πάντως ότι είναι μεταγενέστερα και προέρχονται από συλημένο τάφο της 3ης Ενδιάμεσης Περιόδου (1070 – 664 π.Χ.). Η προτίμηση για σκύλους πάντως εξηγείται από την λατρεία στην Άβυδο του θεού Oυεπ-ουα- ουέτ (Wepwawet), μιας λατρείας που προηγείται χρονικά εκείνης του Όσιρη, η οποία τελικά έγινε η κύρια της πόλης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, της λατρείας του Oυεπ-ουα- ουέτ, οι πιστοί ενθαρρύνονταν να θυσιάσουν σκύλους κατά το προσκύνημά τους. Το γεγονός μάλιστα ότι μια από τις μούμιες έφερε θεραπευμένο κάταγμα στο πόδι  – ένδειξη φροντίδας του ζώου – δείχνει ότι τα ζώα ίσως ανήκαν σε άτομα πριν τη θυσία τους.

Εκτός από το κτίριο με τις μούμιες, η αρχαιολογική ομάδα ασχολήθηκε επίσης με ένα ιερό από τα πολλά που βρίσκονταν στημένα κατά μήκος της τελετουργικής οδού επάνω στην οποία περνούσε η λιτανεία του Όσιρη κάθε χρόνο. Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, τα προγενέστερα από τα ιερά αυτά, που ανεγείρονταν από τους πιστούς, βρίσκονταν μακρύτερα από την τελετουργική οδό ενώ όσο ο καιρός περνούσε και τα ιερά πλήθαιναν, όλο και πλησίαζαν την οδό, μέχρι που σχεδόν την έφρασσαν! Πώς εξηγείται λοιπόν η εύρεση ενός τέτοιου ιερού του 1600 π.Χ. πολύ κοντά στο δρόμο του Όσιρη; Κάτι τέτοιο αποκαλύφθηκε από την ομάδα της Pouls Wegner, ανατρέποντας τη θεωρία;. Οι ερμηνείες αναζητώνται. Πάντως, το σχέδιό του  – περιλαμβάνει θέση για σπονδές και σημείο ανέγερσης μιας στήλης που σήμερα δεν υπάρχει – υπαγορεύει ότι είχε ανεγερθεί από σημαίνον πρόσωπο της εποχής.

Ενδιαφέρον, τέλος, έχει και ένα ξύλινο άγαλμα ανδρικής μορφής με ασυνήθιστα όμως λεπτή μέση. Το άγαλμα παρίστανε πιθανόν τη βασίλισσα Χατσεπσούτ. Η βασίλισσα  – που κατείχε τον τίτλο του φαραώ – παριστανόταν σαν άνδρας, η μορφή της όμως είχε πάντα κάποια θηλυκά στοιχεία.

Στοιχεία υπέρβασης των κοσμολογικών κανόνων στην Έδρα του Όσιρη…