Ήταν γνωστό ως Calmecac και χτίστηκε μεταξύ 1486 και 1502 σε απόσταση μόλις 100 μ. από το Templo Mayor,  το μεγαλύτερο λατρευτικό κέντρο του Τenochtitlan, πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας των Αζτέκων. Στους χώρους του εκπαιδεύονταν οι γόνοι της υψηλής αριστοκρατίας για να καταλάβουν στη συνέχεια επάξια τις σημαντικότερες διοικητικές, στρατιωτικές και ιερατικές θέσεις. Πρόκειται απλά για ένα “καλό σχολείο” της εποχής των Αζτέκων!

Ευρήματα από τα ερείπια των εγκαταστάσεων του τόσο σημαντικού αυτού μνημείου εκτίθενται στους χώρους του Ισπανικού Μορφωτικού Κέντρου στην Πόλη του Μεξικού (CCEMx) καθώς Κέντρο και σχολείο συνδέονται με μια περίεργη ιστορία: όταν πριν από μερικά χρόνια αποφασίστηκε η επέκταση των κτιρίων του Κέντρου, οι εργάτες έφεραν στο φως ερείπια ενός ανδήρου με κονιαμένο δάπεδο αλλά και πλακόστρωτο καθώς και τμήματα ογκολίθων από βασάλτη. Οι αρχαιολόγοι που πήραν τη σκυτάλη βρήκαν στη συνέχεια αγάλματα του θεού των νεκρών Mictlantecuhtli και του θεού της φωτιάς Xiuhtecuhtli, καθώς και δομικά στοιχεία κτιρίων που χρονολογούνται την περίοδο της ισπανικής κατάκτησης. Στα κινητά ευρήματα συγκαταλέγονται ειδώλια και αγάλματα θεοτήτων, δύο διακοσμητικά οροφής αλλά και μια ανθρώπινη γνάθος που είχε χαραχθεί προς τιμήν του θεού του κυνηγιού και του πολέμου.

Σήμερα λοιπόν, το Μορφωτικό Κέντρο φιλοξενεί στα πλαίσια της έκθεσης για το σχολείο 88 αντικείμενα που βρέθηκαν στα ερείπιά του. Η διευθύντρια του Κέντρου, Ana Tome,  υποστηρίζει ότι τα αντικείμενα αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονοιμιάς του Μεξικού, απλώς η Ισπανία “θα χρηματοδοτήσει τη διατήρησή τους”.