Σύμφωνα με ανακοίνωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου, ολοκληρώθηκαν οι  φετινές ανασκαφές στον οικισμό της Πρώιμης και Μέσης Εποχής του Χαλκού Κισσόνεργα-Σκαλιά. Οι εργασίες διεξήχθησαν κατά το μήνα Ιούλιο 2011 από ομάδα του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, υπό τη διεύθυνση της δρος Lindy Crewe. Η ομάδα συνέχισε να αποκαλύπτει κατάλοιπα που χρονολογούνται στο κατώφλι της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (περ. 1750-1650 π.Χ.), τα οποία είχαν μερικώς αποκαλυφθεί κατά τις προηγούμενες ανασκαφικές περιόδους. Επίσης, διερευνήθηκε το εσωτερικό μιας πρωιμότερης οικιστικής κατασκευής που χρονολογείται στη Μέση Εποχή του Χαλκού (περ. 1900 π.Χ.).

Ένα σύμπλεγμα κτηρίων που καλύπτουν έκταση 600 τ.μ. (στις Τομές B, G και G2) αποτελεί την πιο ύστερη εγκατάσταση στη θέση αυτή. Εντός της Τομής Β βρέθηκε μεγάλων διαστάσεων εσωτερική αυλή που περιβάλλεται από τοίχους με θεμέλιο κατασκευασμένο από μεγάλες ασβεστολιθικές πλάκες. Τα πιο πάνω συνδέονται με δάπεδο κατασκευασμένο από κονίαμα. Πάνω στο δάπεδο βρέθηκε κεραμική, βαρίδια και σφονδύλια ενώ αποκαλύφθηκαν και επιχρισμένοι λάκκοι κτισμένοι μέσα σε αυτό. Στο νότιο άκρο της αυλής, προφανώς σε υπαίθριο χώρο, βρέθηκε μια μεγάλη κατασκευή αποτελούμενη από πηλό και κονίαμα (Feature 33). Η κατασκευή έχει πλατιούς καμπυλόγραμμους τοίχους, ύψους τουλάχιστον 0,8 μ., οι οποίοι πιθανόν να σχημάτιζαν θολωτή στέγη με κυκλικό άνοιγμα που ομοιάζει με παραδοσιακό φούρνο. Στα βόρεια της Τομής Β βρέθηκε τοίχος με κατώφλι ο οποίος οδηγεί σε πιθανό διάδρομο.

Στα βόρεια της Τομής Β, στις Τομές G και G2, αποκαλύφθηκε ο ασυνήθιστα πλατύς (1,2 μ.) τοίχος ο οποίος είχε μερικώς εμφανιστεί κατά τις προηγούμενες ανασκαφικές περιόδους. Η ομάδα απεκάλυψε μήκος περίπου 25 μ. του τοίχου αυτού χωρίς να εντοπίσει ενδείξεις διαχωρισμού του εσωτερικού χώρου. Ο τοίχος καταλήγει στα δυτικά της Τομής G2, σε μια περιοχή όπου φαίνεται ότι διεξάγονταν βιοτεχνικές δραστηριότητες με τη μαρτυρία τουλάχιστον δύο πίθων μερικώς βυθισμένων σε λάκκους. Στην περιοχή, επίσης, βρέθηκαν και συγκεντρώσεις στάχτης. Η περιοχή αυτή χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση. Στο άλλο άκρο του χώρου, στα νότια, ο τοίχος καταλήγει σε μια είσοδο με ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο κατώφλι. Ο τοίχος επανεμφανίζεται μετά την είσοδο και επεκτείνεται έξω από την τομή, πράγμα που φανερώνει ότι το κτίσμα είναι ακόμη μεγαλύτερων διαστάσεων και συνεπώς απαιτείται περισσότερη έρευνα για να αποκαλυφθεί.

Παρόλο που οι ανασκαφές έχουν μέχρι σήμερα φέρει στο φως μόνο τις πιο ύστερες φάσεις της θέσης, η κεραμική που έχει βρεθεί στο χώρο υποδηλώνει μακρά κατοίκηση από τις αρχές της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού και αντανακλώνται, επίσης, επαφές με άλλα μέρη του νησιού. Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ ελπίζει ότι οι μελλοντικές έρευνες θα αποκαλύψουν τις παλαιότερες φάσεις που αναμένεται να διατηρούνται κάτω από τις πιο ύστερες.