Στις αρχές Ιουνίου 2008, το Βρετανικό Μουσείο και το Κρατικό Συμβούλιο Αρχαιοτήτων και Κληρονομιάς στο Ιράκ, ανέλαβαν ένα κοινό πρόγραμμα προστασίας αρχαιολογικών χώρων στο Νότιο Ιράκ.
Η πρόταση ανάπτυξης ενός ιρακινο-βρετανικού προγράμματος προστασίας, ανάδειξης και προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς του Νοτίου Ιράκ έγινε στις 24 Σεπτεμβρίου 2007 στο Βρετανικό Μουσείο, κατά τη διάρκεια γεύματος όπου παρευρίσκονταν, μεταξύ άλλων, ο διοικητής των βρετανικών στρατευμάτων στο νότιο Ιράκ Barney White-Spunner, o Διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου Neil MacGregor και ο John Curtis, υπεύθυνος του Τμήματος Μεσανατολικών Αρχαιοτήτων του Βρετανικού Μουσείου. Στο γεύμα αυτό, αναγνωρίστηκε από όλους η ανάγκη επιθεώρησης των αρχαιολογικών χώρων στο Νότιο Ιράκ, που είχαν πληγεί από τις λεηλασίες, κυρίως μετά τον Δεύτερο Πόλεμο του Κόλπου. Στη βάση αυτής της σκέψης, αναπτύχθηκε ένα πρόγραμμα προστασίας των αρχαιοτήτων στο Ιράκ, που χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με την κατάρτιση καταλόγου των αρχαιολογικών χώρων, που είχαν υποστεί ζημιές και απώλειες κατά τη διάρκεια του πολέμου: Ουρ, Ουμπαΐντ, Εριντού, Ουάρκα, Λάρσα, Ουέιλι, Λαγκάς και Τελ αλ-Λαμ. Καθώς ήταν αδύνατο το πρόγραμμα να συμπεριλάβει όλους τους αρχαιολογικούς χώρους που είχαν θιγεί από τις λεηλασίες, ο κατάλογος περιορίστηκε στις περιοχές που βρίσκονταν υπό βρετανική στρατιωτική κατοχή και σε εκείνες όπου υπήρχε εύκολη πρόσβαση από αέρος, είτε από τη Βασόρα είτε από το Ταλίλ. Ακολούθησαν οι επιθεωρήσεις των οκτώ αρχαιολογικών χώρων από ομάδα Βρετανών και Ιρακινών ειδικών. Κύριος στόχος της αποστολής αυτής ήταν η αποτίμηση των ζημιών, οι οποίες προκλήθηκαν από τη χρήση των χώρων ως αμυντικών θέσεων, από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, από τις λεηλασίες και από την αδράνεια των αρμόδιων κρατικών φορέων (κυρίως λόγω του πολέμου Ιράν-Ιράκ). Συζητούνται επίσης μέτρα αποκατάστασης των φθορών και προστασίας των χώρων από τη λεηλασία.
Π.Τ.
