Τον περασμένο Αύγουστο και Σεπτέμβριο, πραγματοποιήθηκε η τρίτη περίοδος ανασκαφών στην πόλη της αρχαίας Τίρυνθας, και συγκεκριμένα στη δυτική Κάτω Πόλη, υπό τη διεύθυνση του Joseph Maran (Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης) του προγράμματος που χρηματοδοτεί το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο και το Ινστιτούτο Αιγαιακής Προϊστορίας. Η Τίρυνθα κατά τη μυκηναϊκή ανακτορική περίοδο (π. 1400-1200 π.Χ.) υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου. Οι ανασκαφές στη δυτική Κάτω Πόλη απέδειξαν ότι η κατοίκησή της διακόπηκε λίγο πριν το 1300 π.Χ. και ξανάρχισε το 1000 π.Χ., στην πρώιμη εποχή του Σιδήρου.
Κατά την ανασκαφή, αποκαλύφθηκε μέρος μεγάλου οικοδομήματος που ανεγέρθηκε στον όψιμο 14ο αι. π.Χ., το οποίο χαρακτηρίζεται από ισχυρή και επιμελώς κτισμένη τοιχοδομία. Σε στρώματα αποθέσεων, που είχαν καλύψει το δάπεδο του κτίσματος, βρέθηκε ανάμεσα σε πολυάριθμα θραύσματα μυκηναϊκών αγγείων και το ύψους 3,7 εκ. τμήμα πήλινης πινακίδας.
Στο θραύσμα διακρίνονται τέσσερις παράλληλες ευθύγραμμες εγχαράξεις και τμήμα ενός δυσανάγνωστου συμβόλου γραφής, στοιχεία που απαντούν συνήθως σε πήλινες πινακίδες με μυκηναϊκή Γραμμική Β. Η σημασία του ευρήματος έγκειται στο ότι πρόκειται για το αρχαιότερο τεκμήριο χρήσης Γραμμικής Β γραφής στην Αργολίδα, καθώς χρονολογείται στον όψιμο 14ο αι. π.Χ.
Π.Τ.
